เกริ่นก่อนว่าไม่รุ้จริงหรือไม่จริงยังไง
คือเราโพสรับงาน หละงจากที่ไมไ่ด้รับมานาน แต่ตอนนี้เดือดร้อนสุดๆจริงๆ
ก็เลยโพสรับงาน เขาก้แอดมาแล้วตืดตอ่บอกจะให้ 5000 ให้เราไปหาที่นาคนิวาส 48
เราก้เออโลภเองเพราะเดือดร้อนไง อยากได้เงิน5000 ก้เลยนั่งรถไปเสียค่ารถ 150 บาท (แล้วคือทั้งตัวมีเงิน 160บาท)
ระหว่างทางพี่เขาก็โทตลอดนะว่าถึงไหนยังไงอะไรประมาน นี้ เราก้เออไม๋น่าโดนหลอก
พี่แกบอกให้รอตรงเซเว่นนะ เขาใส่เสื้อยืดสีดำ
**โทสับเราไปจำนำ เลยเอาเครื่องเก่ามาใช้ใส่ซิมไมไ่ด้ แต่ตอ่ไวไฟได้ ก็ต่อไวไฟหน้า7-11 เพื่อจะทักไลนืหาพี่เขา***
พอไปถึงปรากฎว่า ปิดเครื่องวุ้ย ต่อไวไฟเข้าไลน์ก้ไม่ตอบ เราก้เออเอาล่ะโดนอีกล่ะ นั่งคิดในใจกุจะกลับยังไงเหลือเงิน 10 บาท
นั่งรอประมาน5นาที เขาไลน์มาบอกแบตหมดกำลังชาตที่พาวเวอรืแบงคืเด่วเดิน ไปหา
ไอ้เราก้รอๆๆๆ ผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมง คือในใจตอนนั้นคิดว่าแม่งคงไม่มาแน่ๆล่ะ แต่ที่นั่งคิดคือ กกุจะกลับยังงายยยยยย
สรุปก็ไม่มาจริงๆค่ะ โทเปนร้อยไม่รับ
แล้วกุเนี่ยต้องเดินจากนาคนิวาส 448 เพื่อจะโผล่อถนนลาดพร้าว แล้วนั่งรถเมล์อีก10 บาท ลงรถเมล์เดินกลับเข้าทีพ่ักอีก
เดินจนตีนพอง เดินไปร้องไห้ แม่งเอ้ย คนรอบตัวก้ไม่ตอบแชทกันไม่รุ้ทำไง เดินมันต่อไปเพื่อจะรีบกลับมาหางานต่อ
พอกลับมาถึงห้องได้ เราก้เปิดคอมแล้วไลนืด่าเขาไป1ชุกใหญ่ บล้อกแม่ง ก้คิดว่าคงไม่อะไร
จนเช้าวันนี้นางโทกลับมา ถามว่า "ยังไงน้องวันนี้"
เอิ้มมมม เราก้เลยจัดไป1ชุดใหญ่
บทสนทนา
"น้องต้องขอบคุนพี่มากกว่านะ ที่พี่ไม่รับสายน้องแล้วไม่ไปหาน้อง"
"ขอบคุนเพื่อ นู่ต้องเดินกลับมาหลายกิโล เงินก้ไม่มี ทำแบบนี้ต้องขอบคุนว่างั้น"
"น้องรุ่มั้ย น้องจะต้องเจอกับอะไรเมื่อวาน มีคนรอน้องอยุ่7-8 คนเลยนะ เขาจะล่อซื้อน้องอ่ะ พี่อ่ะเห้นน้องหิบกระเป่าเสือ้ผ้ามา พีเ่ห้นแล้วสงสาร รุ้สึกเห้นใจ พี่คิดว่าน้องคงเดือดร้อนจริงๆก็เลยทำ พี่ด็เลยไม่รับสายน้องแล้วบอกพวกนั้นว่าน้่องไม่มา "
"ก็เดือดร้อนไงพี่ถึงได้ทำ นู่ต้องใช้เงินจริงๆ หาไมไ่ด้เลย แล้วก้มี160 พี่ก้ทำให้นู่หมด160ไป จนตอนนี้เงินสักบ่าทก้ไม่มี "
"ก้พี่เห็นใจไงเลยปล่อยน้องไป ไม่งั้นอ่ะ น้องทั้งโดนพวกมันเอา แถมยังโดนจับอีกนะค้าประเวณี "
ไอ้เราก้คิด จริงไม่จริงว่ะ แต่ก็เริ่มเสียงอ่อนลง
"แล้วยังไงค่ะ แล้วพี่ทำไมถึงโทมาบอกล่ะ แล้วพี่เป็นไรตำรวจรึไง "
"ก็พี่นึกห่วงเลยโทกลับ เห้นน้องพิมด่าพี่ในไลน์ พีรุ้ไว้แค่ว่าพี่ช่วยน้องแล้วกัน จะเป้นตรำวจมั้ยนั้นอีกเรื่อง เอางี้มั้ยถ้าเราอยากได้เงิน พี่แนะนำผุ้ใหญ่ใจดีคนนึงให้เอามั้ย เกษียณแล้ว แต่เขาใจดี ดุแลเขาเทคแครืไป"
"เด๋วนะพี่ เมื่อวานพี่บอกจะล่อจับนู่ แต่วันนี้พีามาแนะนำผุ้ใหญ่ คือไรคะ แล้วนู่จะกล้ารับหรอ เออเจอแบบนี้ใครจะกล้า"
"งั้นไม่เป้นไร มีไรก้ปรึกษาพีไ่ด้นะ "
จบการสนทนา
เออแล้วก้มานั่งคิด มึงหลอกนัดกู แล้วแกล้งมาตอแหลสร้างสตอรี่เพื่อให้กุประจานมึงป่ะว ่ะ
อีกใจก้คิด หรือเรื่องจริง แล้วเขาช่วยเราว่ะ
แต่เอาเปนว่าทั้งหมดนี้ กุต้งฃองเดินกลับมา เงินก้ไม่ได้ ตีนก้พอง งานก้หาไม่ได้ เพลียใจกับเรื่องนี้มาก
อยากเตือนๆเพื่อนๆพี่ๆน้องๆที่รับงาน เผื่อเจออะไรแบบนี้ก็ระวังตัวกันด้วยนะ
ปล. ถ้าไม่จำเป็นต้องหาเงิน 5000 ก้คงจะไม่กลับมารับงานแบบนี้อีกล่ะ คือเซงมาก เบื่อวงการนี้มากๆจริงๆ
"
คือเราโพสรับงาน หละงจากที่ไมไ่ด้รับมานาน แต่ตอนนี้เดือดร้อนสุดๆจริงๆ
ก็เลยโพสรับงาน เขาก้แอดมาแล้วตืดตอ่บอกจะให้ 5000 ให้เราไปหาที่นาคนิวาส 48
เราก้เออโลภเองเพราะเดือดร้อนไง อยากได้เงิน5000 ก้เลยนั่งรถไปเสียค่ารถ 150 บาท (แล้วคือทั้งตัวมีเงิน 160บาท)
ระหว่างทางพี่เขาก็โทตลอดนะว่าถึงไหนยังไงอะไรประมาน นี้ เราก้เออไม๋น่าโดนหลอก
พี่แกบอกให้รอตรงเซเว่นนะ เขาใส่เสื้อยืดสีดำ
**โทสับเราไปจำนำ เลยเอาเครื่องเก่ามาใช้ใส่ซิมไมไ่ด้ แต่ตอ่ไวไฟได้ ก็ต่อไวไฟหน้า7-11 เพื่อจะทักไลนืหาพี่เขา***
พอไปถึงปรากฎว่า ปิดเครื่องวุ้ย ต่อไวไฟเข้าไลน์ก้ไม่ตอบ เราก้เออเอาล่ะโดนอีกล่ะ นั่งคิดในใจกุจะกลับยังไงเหลือเงิน 10 บาท
นั่งรอประมาน5นาที เขาไลน์มาบอกแบตหมดกำลังชาตที่พาวเวอรืแบงคืเด่วเดิน ไปหา
ไอ้เราก้รอๆๆๆ ผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมง คือในใจตอนนั้นคิดว่าแม่งคงไม่มาแน่ๆล่ะ แต่ที่นั่งคิดคือ กกุจะกลับยังงายยยยยย
สรุปก็ไม่มาจริงๆค่ะ โทเปนร้อยไม่รับ
แล้วกุเนี่ยต้องเดินจากนาคนิวาส 448 เพื่อจะโผล่อถนนลาดพร้าว แล้วนั่งรถเมล์อีก10 บาท ลงรถเมล์เดินกลับเข้าทีพ่ักอีก
เดินจนตีนพอง เดินไปร้องไห้ แม่งเอ้ย คนรอบตัวก้ไม่ตอบแชทกันไม่รุ้ทำไง เดินมันต่อไปเพื่อจะรีบกลับมาหางานต่อ
พอกลับมาถึงห้องได้ เราก้เปิดคอมแล้วไลนืด่าเขาไป1ชุกใหญ่ บล้อกแม่ง ก้คิดว่าคงไม่อะไร
จนเช้าวันนี้นางโทกลับมา ถามว่า "ยังไงน้องวันนี้"
เอิ้มมมม เราก้เลยจัดไป1ชุดใหญ่
บทสนทนา
"น้องต้องขอบคุนพี่มากกว่านะ ที่พี่ไม่รับสายน้องแล้วไม่ไปหาน้อง"
"ขอบคุนเพื่อ นู่ต้องเดินกลับมาหลายกิโล เงินก้ไม่มี ทำแบบนี้ต้องขอบคุนว่างั้น"
"น้องรุ่มั้ย น้องจะต้องเจอกับอะไรเมื่อวาน มีคนรอน้องอยุ่7-8 คนเลยนะ เขาจะล่อซื้อน้องอ่ะ พี่อ่ะเห้นน้องหิบกระเป่าเสือ้ผ้ามา พีเ่ห้นแล้วสงสาร รุ้สึกเห้นใจ พี่คิดว่าน้องคงเดือดร้อนจริงๆก็เลยทำ พี่ด็เลยไม่รับสายน้องแล้วบอกพวกนั้นว่าน้่องไม่มา "
"ก็เดือดร้อนไงพี่ถึงได้ทำ นู่ต้องใช้เงินจริงๆ หาไมไ่ด้เลย แล้วก้มี160 พี่ก้ทำให้นู่หมด160ไป จนตอนนี้เงินสักบ่าทก้ไม่มี "
"ก้พี่เห็นใจไงเลยปล่อยน้องไป ไม่งั้นอ่ะ น้องทั้งโดนพวกมันเอา แถมยังโดนจับอีกนะค้าประเวณี "
ไอ้เราก้คิด จริงไม่จริงว่ะ แต่ก็เริ่มเสียงอ่อนลง
"แล้วยังไงค่ะ แล้วพี่ทำไมถึงโทมาบอกล่ะ แล้วพี่เป็นไรตำรวจรึไง "
"ก็พี่นึกห่วงเลยโทกลับ เห้นน้องพิมด่าพี่ในไลน์ พีรุ้ไว้แค่ว่าพี่ช่วยน้องแล้วกัน จะเป้นตรำวจมั้ยนั้นอีกเรื่อง เอางี้มั้ยถ้าเราอยากได้เงิน พี่แนะนำผุ้ใหญ่ใจดีคนนึงให้เอามั้ย เกษียณแล้ว แต่เขาใจดี ดุแลเขาเทคแครืไป"
"เด๋วนะพี่ เมื่อวานพี่บอกจะล่อจับนู่ แต่วันนี้พีามาแนะนำผุ้ใหญ่ คือไรคะ แล้วนู่จะกล้ารับหรอ เออเจอแบบนี้ใครจะกล้า"
"งั้นไม่เป้นไร มีไรก้ปรึกษาพีไ่ด้นะ "
จบการสนทนา
เออแล้วก้มานั่งคิด มึงหลอกนัดกู แล้วแกล้งมาตอแหลสร้างสตอรี่เพื่อให้กุประจานมึงป่ะว ่ะ
อีกใจก้คิด หรือเรื่องจริง แล้วเขาช่วยเราว่ะ
แต่เอาเปนว่าทั้งหมดนี้ กุต้งฃองเดินกลับมา เงินก้ไม่ได้ ตีนก้พอง งานก้หาไม่ได้ เพลียใจกับเรื่องนี้มาก
อยากเตือนๆเพื่อนๆพี่ๆน้องๆที่รับงาน เผื่อเจออะไรแบบนี้ก็ระวังตัวกันด้วยนะ
ปล. ถ้าไม่จำเป็นต้องหาเงิน 5000 ก้คงจะไม่กลับมารับงานแบบนี้อีกล่ะ คือเซงมาก เบื่อวงการนี้มากๆจริงๆ
"
โพสต์ความคิดเห็น