ตอนนี้ท้องได้ 5 เดือนค่ะ ท้องกับพี่ที่เคยดูแล ย้อนกับไปเมื่อ 20 ม.ค ต้นปี ตอนที่พี่เค้าตัดสินใจเลิกดูแลด้วยปัญหาส่วนตัวของเค ้า ซึ่งหนูก็ไม่รู้ว่าเหตุผลนั้นคืออะไร ไม่อยากซักถามหรือเซ้าซี่พี่เค้าให้ลำบากใจ แต่ก็ยอมปล่อยเค้าไป เพราะไม่ชอบฝืนใจใคร ตอนนั้นยังไม่รู้ตัวว่าท้อง ที่ไม่รู้เพราะประจำเดือนหนูมาไม่ค่อยปกติแต่ไหนแต่ไ รแล้ว มาบ้างไม่มาบ้างเลยไม่ได้สนใจ แต่ที่จริงตอนนั้นหนูท้องอ่อนๆแล้ว หลังๆมารู้เพราะเกิดอาการแปลกๆ เหนื่อยง่าย จากที่เคยกินเก่งกลับกินได้น้อยลง คลื่นไส้ทุกเช้า เลยลองซื้อที่ตรวจมาตรวจ เลยรู้ว่าท้อง ก็เลยได้ตัดสินใจติดต่อพี่เค้าไป บอกว่าหนูท้อง แต่เค้าใจร้ายมากค่ะ บอกว่าไม่ใช่ลูกเค้า แถมบล็อกเบอร์ บล็อกไลน์ ทั้งที่ตลอดเวลาที่เค้าดูแลหนูมีแค่เค้าคนเดียว เเต่ไม่ใช่ไม่ป้องกันตัวเองนะคะ หนูก็กินยาคุม แต่ดันพลาดท้อง อันนี้หนูก็มีส่วนผิดที่พลาดเอง ตอนนี้หนูตกงาน เพราะท้องเริ่มโต เจ้าของร้านเค้าให้ออกเพราะเป็นงานเสิร์ฟ เค้าไม่รับคนท้องทำงาน พ่อก็เสีย เเม่ก็มีครอบครัวใหม่ มีลูกใหม่ ไม่เคยมาสนใจ หนูก็ไม่กล้าไปรบกวนเค้า หนูไม่รู้ว่าจะก้าวเดินไปต่อยังไง มืดมนไปหมด ลูกออกมาไม่รู้จะดูแลเค้าได้รึป่าว เครียดแต่ก็ไม่เคยคิดจะเอาออก เคยมีคนแนะนำให้หาคนอุปการะเด็ก แต่หนูทำไม่ลง ยังไงเค้าก็เป็นลูกหนู ยกให้คนอื่นไปทำไม่ลงจริงๆ แค่คิดก็ร้องไห้แล้วค่ะ บ่นมาเยอะแล้ว อาจจะดูดราม่าไปหน่อย แต่ทั้งหมดเป็นเรื่องจริง ที่ไม่เคยคิดว่าจะเกิดขึ้นกับตัวเอง ขอบคุณที่เสียเวลามาอ่านจนจบนะคะ ไม่ขออะไรมาก ขอแค่กำลังใจก็พอค่ะ
Announcement
Collapse
No announcement yet.
นอนไม่หลับ...ขอบ่นหน่อยค่ะ
Collapse
X
-
เรื่องนี้มันไม่ใช่เรื่องเล็กๆนะคะ เราก็ไม่เคยมีประสบการณ์หรอก แต่เราว่าเธอควรจะบอกแม่นะ เราว่าอย่างน้อยเราเค้าก็อาบน้ำร้อนมาก่อน เค้าคงจะมีวิธีแนะนำที่ดีและดีกว่าเธอมากุมใจอยู่คนเ ดียวแบบนี้นะ บอกเค้าให้ได้รับรู้ เค้าอาจช่วยเธอได้ ไม่มีก็น้อย (ถ้าเป็นเรา เราก็ไม่รู้จะทำยังไงหรอก เราอาจทำเหมือนเธอ เราไม่ได้ไปยืนตรงจุดเธอยืน แต่เราก็ขอแนะนำเธอให้เธอบอกแม่นะ)
-
Originally posted by Iphone View Postเรื่องนี้มันไม่ใช่เรื่องเล็กๆนะคะ เราก็ไม่เคยมีประสบการณ์หรอก แต่เราว่าเธอควรจะบอกแม่นะ เราว่าอย่างน้อยเราเค้าก็อาบน้ำร้อนมาก่อน เค้าคงจะมีวิธีแนะนำที่ดีและดีกว่าเธอมากุมใจอยู่คนเ ดียวแบบนี้นะ บอกเค้าให้ได้รับรู้ เค้าอาจช่วยเธอได้ ไม่มีก็น้อย (ถ้าเป็นเรา เราก็ไม่รู้จะทำยังไงหรอก เราอาจทำเหมือนเธอ เราไม่ได้ไปยืนตรงจุดเธอยืน แต่เราก็ขอแนะนำเธอให้เธอบอกแม่นะ)
โพสต์ความคิดเห็น
-
Originally posted by .... View Postเราโทรไปยังไม่อยากรับเลยค่ะ รับก็บอกไม่ว่างทำงาน เหมือนไม่เต็มใจอยากจะคุยกับเรา ตั้งแต่พ่อแม่แยกทางกันตอนเรายุป.3 เรายุกับพ่อมาตลอดค่ะ แม่ติดต่อเราไม่กี่ครั้ง ล่าสุดเพิ่งมาได้เบอร์ติดต่อแม่มาจากป้าเมื่อปลายปีท ี่แล้วเองค่ะ แต่ก็ไม่ค่อยได้คุย เพราะโทรไปแม่ไม่ค่อยรับ แต่ตอนแม่เลิกกับพ่อ พ่อก็มีแฟนใหม่นะคะแต่แฟนใหม่พ่อก็ดีกับเรา ช่วยพ่อเราส่งเสียเราเรียน จนพ่อเราเสียด้วยอุบัติเหตุ เราเรียนจบ ม.3 กะลังต่อม.4 แต่พ่อมาเสียก่อนเลยไม่ได้เรียนต่อ ดิ้นรนทำงานเลี้ยงตัวเองมาตลอด เพราะไม่รู้จะพึ่งใคร เริ่มแรกไปขอยุกับยาย แล้วทำ7-11 ก็สู้มาตลอดค่ะ ตัวคนเดียวจนชินแล้ว แล้วอีกอย่างเหมือนเราไม่ค่อยผูกพันธ์กับแม่ มันไม่ได้รู้สึกถึงความรัก ความอบอุ่น เพราะแม่ก็มีครอบครัวใหม่ ลูกใหม่ ไม่เคยมาสนใจเรา เราเลยไม่กล้าน่ะค่ะ
เราก็ไม่รู้จะบอกอะไร เราก็ไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้ เราก็ขอให้ต่อไปเธอเจอแต่สิ่งดีๆ คนรักใคร่เอ็นดูพร้อมกับลูกเธอที่กำลังจะเกิดมานะ
โพสต์ความคิดเห็น
-
ชีวิตที่มหัศรรย์ที่สุดกำลังเกิดขึ้นในตัวน้องครับ เชื่อพี่นะครับ เขาไม่ไช่ภาระ เขาคือของขวัญอันล้ำค่า อีก 3 ปี 5 ปี ข้างหน้าเมื่อน้องมองย้อนกลับมาน้องจะนึกดีใจเสียอีก ที่มีเขา น้องตัดสินใจถูกแล้วครับที่รักษาเด็กใว้และไม่คิดจะย กให้ใคร เรื่องทุกอย่างมีทางออกครับ หลายคนที่ชีวิตประสบความสำเร็จจากแม่เลี้ยงเดี่ยวครั บ ลูกคือพลังของเรานะครับ
โพสต์ความคิดเห็น
-
Originally posted by Ian View Postชีวิตที่มหัศรรย์ที่สุดกำลังเกิดขึ้นในตัวน้องครับ เชื่อพี่นะครับ เขาไม่ไช่ภาระ เขาคือของขวัญอันล้ำค่า อีก 3 ปี 5 ปี ข้างหน้าเมื่อน้องมองย้อนกลับมาน้องจะนึกดีใจเสียอีก ที่มีเขา น้องตัดสินใจถูกแล้วครับที่รักษาเด็กใว้และไม่คิดจะย กให้ใคร เรื่องทุกอย่างมีทางออกครับ หลายคนที่ชีวิตประสบความสำเร็จจากแม่เลี้ยงเดี่ยวครั บ ลูกคือพลังของเรานะครับ
โพสต์ความคิดเห็น
โพสต์ความคิดเห็น