กระทู้จากพันทิป ลองอ่านกันเล่นๆ ครับ
เกิดมา ก็อยู่กับยาย ตอนประถมก็ไปอยู่ไบลุงป้า ขึ้นม.ต้น ก็อยู่ รร ประจำ ไปแลกเปลี่ยนมาปีนึง กลับมาอยู่ประจำอีกเพิ่งได้มาอยู่บ้านตัวเองจริงๆ เมื่อปีที่แล้วเอง ตลอดเวลา ตั้งแต่จำความได้ แทบจะไม่ค่อยขอเงินพ่อแม่เลย รับจ้างล้างจาน กวาดเศษอาหาร ตั้งแต่ป.4 ทำตั้งแต่1ทุ่มจนเกือบเที่ยงคืน เพื่อเก็บเงินไปซื้อของเล่น ซึ่งตรงนี้พ่อแม่ไม่ซื้อให้ตอนประถม ก็ได้เงินอาทิตย์ละ150บาท ค่ารถสองแถววันนึง 16บาท 17บาทไปแล้ว ข้าวบางทีไม่มีเงินซื้อ ต้องห่อจากบ้านไปกินโบกรถไปโรงเรียนยังเคย ตอนไปแลกเปลี่ยน ได้เงินต่อเดือนไม่กี่เหรียญ ต้องทำงานพิเศษ โชคดีมีญาติอยู่ ได้ไปช่วยงานประกอบกับทำอาหารเก่ง เลยพอมีรายได้พิเศษ กลับไทยมา ไม่ต้องพูดถึง ได้เงินอาทิตย์ละ500 บ้าง 450บ้าง ต้องใช้อย่างประหยัดมากๆค่าใช้จ่ายเยอะ นี่ก็ดิ้นรนทำงานพิเศษ เพื่อให้มีเงินสอบ ยิ่งช่วงนี้ฤดูกาล สอบมหาลัย ขอเงินพ่อแม่ไปติวเขายังไม่ให้ค่าสมัครสอบก็ให้มาแค่ 500 ต้องดิ้นรนหาเอง เหนื่อยๆมากๆ ประหยัดจนบางวันอดข้าวเที่ยงแล้วก็ยังไม่พอ ภาระงานก็เยอะ เงินก็ต้องหาค่าน้ำค่าไฟที่บ้าน บางเดือนก็ต้องเป็นคนจ่าย อยากร้องไห้มากๆ บางทีอิจฉานะ ที่คนอื่นพ่อแม่เขาซื้อโน่นนี่ให้ ในขณะที่ผ้าอนามัยเรายังต้องซื้อเองด้วยซ้ำ ไม่เคย ได้มีโทรศัพท์ มีของแพงๆใช้เหมือนคนอื่น เสื้อผ้าบางตัวยังต้องใส่มือ2 เพราะเงินไม่พอ
แล้วทีนี้ช่วงม.6 ค่าใช้จ่ายเยอะมาก ไหนจะค่าถ่ายรูป ค่าสอบ ค่ารถ ค่าติวpat 1, 2 รายงาน โครงงานก็เยอะ
ของที่ขายในเฟสขายไม่ดีเลยค่ะ หลังๆคนไม่ค่อยซื้อกัน ได้เงินมารร.อาทิตย์ละ450 ไม่พอจริงๆค่ะ
รร.อยู่ไกลบ้าน ต้องขึ้นรถ6โมง กลับมาบ้านก็5โมง40กว่าไปแล้ว ไหนจะการบ้านอีก ไม่มีเวลาไปทำงานพิเศษเลย
ค้างค่ารถไปรร.มา3เดือนแล้ว วันนี้ครูมาทวงต่อหน้าเพื่อนในห้อง อายมาก เพื่อนหัวเราะใส่ น้ำตาจะไหลออกมาดื้อๆ
ถ้าวันจันทร์นี้ไม่จ่าย ก็จะไม่ได้ขึ้นรถแล้ว จะขอยายก็ไม่กล้า ยายต้องเลี้ยงหลาน4คน ไปขอยืมญาติๆ ก็ไม่มีใครให้
กลัวเราเอามาคืนไม่ทัน ไม่รู้จะพึ่งใคร ขอยืมแฟนก็ทะเลาะกัน แฟนบอกว่าไหนว่าเราจะไม่คบเค้าเพราะเงินไง
หนูก็ไม่ได้ตั้งใจ แต่คนมันไม่มีจริงๆ ทะเลาะกัน สุดท้ายพี่เค้าก็เงียบไปไม่คุยเลย จนเราไปสมัครเวบนึง
ก็มีคนแอดไลน์มาว่าขอดูแล เป็นรายเดือน ให้เดือนละหมื่นห้า แต่มีข้อแม้ว่าต้องนอนกับเขาอาทิตย์ละ3วัน
และต้องใส่ชุดนักเรียน เขาก็นัดเราไปดู วันนั้นไปกินข้าวกันเฉยๆ จนพี่เค้านัดเราไปโรงแรม
เราไม่ไป ตอนนั้นกลัวทุกอย่าง พี่เค้าก็บอกว่าไม่เป็นไร ไว้วันอาทิตย์ ถึงเราจะมีแฟนก็จริง แต่เราก็ไม่เคยมีอะไรกับแฟนเลย
เราไม่รู้ว่าเราควรจะต้องทำยังไง พิมพ์ไปน้ำตาไหลไป เหมือนตัวเองไร้ค่าจริงๆ แต่ถ้าหาเงินมาจ่ายค่ารถ ไหนจะค่าสอบ gat patอีก ยังไม่ได้จ่ายเลย
ค่าเรียนพิเศษไม่ได้ ก็ต้องแย่แน่ๆ ใจจริงไม่อยากขาย เราไม่พร้อม ไม่อยากนอนกับใคร กลัว สับสนไปหมด
อยากร้องไห้กรีดร้องดังๆ เหนื่อยเหลือเกิน เราควรต้องทำยังไง
เกิดมา ก็อยู่กับยาย ตอนประถมก็ไปอยู่ไบลุงป้า ขึ้นม.ต้น ก็อยู่ รร ประจำ ไปแลกเปลี่ยนมาปีนึง กลับมาอยู่ประจำอีกเพิ่งได้มาอยู่บ้านตัวเองจริงๆ เมื่อปีที่แล้วเอง ตลอดเวลา ตั้งแต่จำความได้ แทบจะไม่ค่อยขอเงินพ่อแม่เลย รับจ้างล้างจาน กวาดเศษอาหาร ตั้งแต่ป.4 ทำตั้งแต่1ทุ่มจนเกือบเที่ยงคืน เพื่อเก็บเงินไปซื้อของเล่น ซึ่งตรงนี้พ่อแม่ไม่ซื้อให้ตอนประถม ก็ได้เงินอาทิตย์ละ150บาท ค่ารถสองแถววันนึง 16บาท 17บาทไปแล้ว ข้าวบางทีไม่มีเงินซื้อ ต้องห่อจากบ้านไปกินโบกรถไปโรงเรียนยังเคย ตอนไปแลกเปลี่ยน ได้เงินต่อเดือนไม่กี่เหรียญ ต้องทำงานพิเศษ โชคดีมีญาติอยู่ ได้ไปช่วยงานประกอบกับทำอาหารเก่ง เลยพอมีรายได้พิเศษ กลับไทยมา ไม่ต้องพูดถึง ได้เงินอาทิตย์ละ500 บ้าง 450บ้าง ต้องใช้อย่างประหยัดมากๆค่าใช้จ่ายเยอะ นี่ก็ดิ้นรนทำงานพิเศษ เพื่อให้มีเงินสอบ ยิ่งช่วงนี้ฤดูกาล สอบมหาลัย ขอเงินพ่อแม่ไปติวเขายังไม่ให้ค่าสมัครสอบก็ให้มาแค่ 500 ต้องดิ้นรนหาเอง เหนื่อยๆมากๆ ประหยัดจนบางวันอดข้าวเที่ยงแล้วก็ยังไม่พอ ภาระงานก็เยอะ เงินก็ต้องหาค่าน้ำค่าไฟที่บ้าน บางเดือนก็ต้องเป็นคนจ่าย อยากร้องไห้มากๆ บางทีอิจฉานะ ที่คนอื่นพ่อแม่เขาซื้อโน่นนี่ให้ ในขณะที่ผ้าอนามัยเรายังต้องซื้อเองด้วยซ้ำ ไม่เคย ได้มีโทรศัพท์ มีของแพงๆใช้เหมือนคนอื่น เสื้อผ้าบางตัวยังต้องใส่มือ2 เพราะเงินไม่พอ
แล้วทีนี้ช่วงม.6 ค่าใช้จ่ายเยอะมาก ไหนจะค่าถ่ายรูป ค่าสอบ ค่ารถ ค่าติวpat 1, 2 รายงาน โครงงานก็เยอะ
ของที่ขายในเฟสขายไม่ดีเลยค่ะ หลังๆคนไม่ค่อยซื้อกัน ได้เงินมารร.อาทิตย์ละ450 ไม่พอจริงๆค่ะ
รร.อยู่ไกลบ้าน ต้องขึ้นรถ6โมง กลับมาบ้านก็5โมง40กว่าไปแล้ว ไหนจะการบ้านอีก ไม่มีเวลาไปทำงานพิเศษเลย
ค้างค่ารถไปรร.มา3เดือนแล้ว วันนี้ครูมาทวงต่อหน้าเพื่อนในห้อง อายมาก เพื่อนหัวเราะใส่ น้ำตาจะไหลออกมาดื้อๆ
ถ้าวันจันทร์นี้ไม่จ่าย ก็จะไม่ได้ขึ้นรถแล้ว จะขอยายก็ไม่กล้า ยายต้องเลี้ยงหลาน4คน ไปขอยืมญาติๆ ก็ไม่มีใครให้
กลัวเราเอามาคืนไม่ทัน ไม่รู้จะพึ่งใคร ขอยืมแฟนก็ทะเลาะกัน แฟนบอกว่าไหนว่าเราจะไม่คบเค้าเพราะเงินไง
หนูก็ไม่ได้ตั้งใจ แต่คนมันไม่มีจริงๆ ทะเลาะกัน สุดท้ายพี่เค้าก็เงียบไปไม่คุยเลย จนเราไปสมัครเวบนึง
ก็มีคนแอดไลน์มาว่าขอดูแล เป็นรายเดือน ให้เดือนละหมื่นห้า แต่มีข้อแม้ว่าต้องนอนกับเขาอาทิตย์ละ3วัน
และต้องใส่ชุดนักเรียน เขาก็นัดเราไปดู วันนั้นไปกินข้าวกันเฉยๆ จนพี่เค้านัดเราไปโรงแรม
เราไม่ไป ตอนนั้นกลัวทุกอย่าง พี่เค้าก็บอกว่าไม่เป็นไร ไว้วันอาทิตย์ ถึงเราจะมีแฟนก็จริง แต่เราก็ไม่เคยมีอะไรกับแฟนเลย
เราไม่รู้ว่าเราควรจะต้องทำยังไง พิมพ์ไปน้ำตาไหลไป เหมือนตัวเองไร้ค่าจริงๆ แต่ถ้าหาเงินมาจ่ายค่ารถ ไหนจะค่าสอบ gat patอีก ยังไม่ได้จ่ายเลย
ค่าเรียนพิเศษไม่ได้ ก็ต้องแย่แน่ๆ ใจจริงไม่อยากขาย เราไม่พร้อม ไม่อยากนอนกับใคร กลัว สับสนไปหมด
อยากร้องไห้กรีดร้องดังๆ เหนื่อยเหลือเกิน เราควรต้องทำยังไง
โพสต์ความคิดเห็น