นิทานที่อยากให้"Playboy/ชายเจ้าชู้"ทุกคนอ่าน
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ณ หมู่บ้านแห่งหนึ่ง มีหมู่บ้านที่มีชื่อว่า "1พรตลอดชีวิต"
เป็นหมู่บ้านที่ทุกคนในหมู่บ้านจะได้รับพรจากพระเจ้า คนละ"1ข้อ" ซึ่งสามารถจะขออะไรก็ได้!
ชายคนหนึ่งขอ "ข้าขอให้พืชพรรณในไร่ข้าเจริญงอกงามมาเลี้ยงครอบครั วข้าได้ตลอดชีวิต!"
หญิงนางหนึ่งขอ "ขอให้ครอบครัวของฉันสุขภาพดีไม่เจอโรคภัยไข้เจ็บตลอ ดชีวิต!"
และอีกสารพัดคำขอที่ทุกคนในหมู่บ้านจะขอพร และสิ่งที่ขอนั้นจะอยู่ติดตัวผู้ที่ขอ"ไปตลอดชีวิต"
แต่ในหมู่บ้านแห่งนี้ มีชายหนุ่มคนหนึ่งที่เป็นคนเจ้าชู้มาก เค้ามีความสุขกับการทำตัวให้ดูมีเสน่และคอยออกนอกบ้า นไปหว่านเสน่ให้กับสาวๆในหมู่บ้าน
วันหนึ่งพอถึงคิวที่เจ้าหนุ่มพราวเสน่คนนี้มีสิทธิ์ท ี่จะได้ขอพรของตนเอง
เค้าจึงบอกกับพระเจ้าว่า....
"ข้าขอให้ในยามราตรีมีสาวงามมาร่วมหลับนอนกับข้าวันล ะ1คน! โดยแต่ละคืนจะต้องเปลี่ยนคนไม่ซ้ำหน้ากัน! ไปตลอดชีวิตข้า!!!"
พระเจ้าได้ยินพรที่ขอถึงกับสะอึก จึงถามไปว่า "เจ้าแน่ใจกับการตัดสินใจของเจ้านะ?"
ชายหนุ่มบอก "แน่นอนที่สุด! จะมีชายใดบนโลกไม่ต้องการร่วมหลับนอนกับสาวงามไม่ซ้ำ หน้า ทุกคนบนโลกต้องอิจฉาข้า!!!"
พระเจ้าได้ยินดังนั้นจึง "ประทานพรตลอดชีวิตนี้" ให้แก่ชายหนุ่มพราวเสน่ไป
และในคืนแรกพรก็แสดงผล! จุ่ๆก็มีหญิงงามเดินมาที่หน้าบ้านชายหนุ่มพร้อมกล่าว ว่า...
"สวัสดีค่ะ ข้าเป็นหญิงงามที่พระเจ้าส่งมา ของวันที่1 ข้ามาร่วมหลับนอนกับท่านค่ะ"
ชายหนุ่มไม่รอช้ารีบคว้าหญิงงามคนนั้นมาร่วมหลับนอนจ นสมอารมณ์หมายและเธอคนนั้นก็จากไปในตอนเช้าของวันต่อ มา
ชายหนุ่มมีความสุขและพึงพอใจกับพรอันนี้มากเหลือเกิน ในแต่ละคืนเค้าจะใจจดใจจ่อเฝ้ารอหญิงสาวที่พระเจ้าส่ งมาให้ในแต่ละคืนอย่างหมกหมุ่นเพื่อร่วมหลับนอนกับหญ ิงงามไม่ซ้ำหน้า
แต่แล้วในคืนหนึ่ง ชายหนุ่มพราวเสน่ต้องถึงกับตาค้าง พูดไม่ออก ได้แต่จ้องมองเธอคนนั้นอยู่บนเตียง เมื่อพระเจ้าส่งหญิงงามคนหนึ่งมา และเธอคนนั้น"ตรงตามความชอบทุกอย่างของหนุ่มพราวเสน่ " ไม่ว่าจะการพูดการจา รอบยิ้ม และรูปร่างหน้าตา
ชายหนุ่มร่วมหลับนอนกับเธอคนนั้นจะสนองอารมณ์หมาย
ชายหนุ่มบอกกับเธอคนนั้นว่า "ได้โปรดแต่งงานกับข้าเถิด ข้ารักเจ้าเหลือเกิน"
แต่...สาวงามคนนั้นบอกว่า "มิได้หรอกท่าน ข้าถูกส่งมาจากพระเจ้า และข้าสามารถอยู่กับท่านได้เพียงแค่คืนนี้เท่านั้น หลังจากวันพรุ่งนี้ไปเราจะไม่มีวันได้เจอกันอีก เพราะท่านต้องเจอกับหญิงงามคนต่อๆไปไม่ซ้ำหน้าทุกคืน "
ชายหนุ่มกล่าว "อ่า....เอ่อ....นั่นสินะข้าลืมไป....ว่าข้ายังต้องร ่วมมีความสุขกับหญิงงามอีกตั้งหลายคนตลอดชีวิตข้า ข้าจะมาแต่งงานได้อย่างไร ฮ่าฮ่าฮ่า"
วันรุ่งขึ้นหญิงงามผู้นั้นจากไป แต่ชายหนุ่มกลับรู้สึกเศร้าสร้อยอย่างบอกไม่ถูกและหา สาเหตุไม่ได้ว่า"เหตุใดหนอ ทั้งๆที่ข้ามีหญิงสาวให้รออีกตั้งมากมายแต่ลึกๆภายใน จิตใจข้ารู้สึกเดียวดายเหลือเกิน"
คืนแล้วคืนเล่า ในทุกๆคืนก็ยังคงมีหญิงงามไม่ซ้ำหน้าที่พระเจ้าส่งมา ให้ในแต่ละคืน อย่างไม่ขาดสาย
ชายหนุ่มพราวเสน่คนนั้นพบรักกับหญิงสาวของพระเจ้าอีก หลายต่อหลายคน แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้เนื่องจาก"เธอคนั้นสามารถมาร ่วมอยู่ด้วยได้แค่1คืน และก็จะไม่ได้เจอกันอีกตลอดกาล"
จนกระทั่งผ่านไป ผ่านไป หลายปีเข้า...."จนกระทั่งชายหนุ่มพราวเสน่คนั้น ตอนนี้กับกลายเป็นชายแก่ชราภาพ"
เค้าไม่สามารถร่วมหลับนอนกับใครได้อีกแล้ว....เค้าไม ่ได้รู้สึกตื่นเต้นกับการเจอหญิงงามไม่ซ้ำหน้าอีกต่อ ไปแล้ว........
แต่หญิงงามยังคงมาหาในแต่ละคืนไม่ซ้ำหน้าเช่นเดิม... ..
ชายชรากล่าว "ได้โปรดเถิด ข้าไม่ต้องการร่วมหลับนอนกับพวกเจ้าแล้ว โปรดอยู่ช่วยดูแลข้าซักพักจะได้ไหม?"
หญิงงามของคืนนั้นกล่าว "มิได้หลอก เพราะพรของท่านคือในแต่ละคืนให้มีหญิงงามมาร่วมหลับน อนกับท่าน ข้าไม่สามารถทำอะไรอย่างอื่นได้นอกจากร่วมหลับนอนกับ ท่าน"
คืนแล้วคืนเล่าที่ชายชราบอกกับหญิงสาวในแต่ละคืนทุกค น ว่า"โปรดอยู่กับข้าเถิด ข้าเหงาเหลือเกิน ดูแลให้ความสบายแก่ข้าหน่อย อยู่เป็นเพื่อนข้าที" แต่ก็ไม่มีหญิงงามคนใดจะทำเช่นนั้นให้ได้เลย
ตอนนี้ชายชราเข้าใจแล้วว่าอะไรคือความเดียวดายลึกๆที ่เคยรู้สึกตอนเจอกับเธอคนนั้นที่เค้าเคยขอแต่งงาน
นั่นคือ "ข้าขาดความอบอุ่นจากคนรักที่แท้จริง"
สิ่งที่ข้าได้รับมาตลอดชีวิตคือ "ความสุขชั่วคราวในแต่ละคืน ที่ไม่ได้มีความอบอุ่นจากคนรักเลย"
ชายชราคิดได้แล้ว....ว่า"ข้าต้องการคนรัก ข้าต้องการคนที่จะมาอยู่เคียงข้าง ข้าต้องการคนที่จะมาดูแลข้ายามแก่เฒ่า ข้าต้องการคนที่จะมาร่วมนอนกอดอย่างอบอุ่นแล้วพร้อยห ลับไปกับข้า!!!"
"ข้าต้องการความอบอุ่นจากคนรัก"
ชายชราคุกเข่าและวิ่งวอนต่อพระเจ้าว่า" ด้วยโปรดเถิด ข้าไม่ต้องการหญิงงามอีกต่อไปแล้ว ข้าต้องการคนรัก! ข้าต้องการความอบอุ่นที่แท้จริง!"
พระเจ้าตรัสกับชายชราว่า "มิได้หลอก เจ้าได้ใช้พรของเจ้าไปเสียแล้ว เจ้าไม่สามารถย้อนเวลาหรือขอพรข้อใหม่ได้อีกแล้ว
เพราะว่าเจ้า "ได้ตัดสินใจเลือกเส้นทางชีวิตของเจ้าไปแล้ว"
และพระเจ้าก็หายไป......
ชายชรานอนอย่างอิดโรยหมดอารัยตายอยากและกำลังจะสิ้นล มไปในห้องอันเย็นชืด...
และจู่ๆก็มีเสียงเปิดประตูที่ดังขึ้นและมีหญิงงามเดิ นเข้ามาพร้อมพูดว่า....
"สวัสดีค่ะ ข้าเป็นหญิงงามที่พระเจ้าส่งมา ของวันที่27,375 ข้ามาร่วมหลับนอนกับท่านค่ะ"
จบ....
(นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า "หนุ่มๆที่คิดว่าการที่ออกไปเที่ยวกลางคืนทุกวัน ๆ และได้สาวกลับบ้านมาด้วย ไม่ได้แปลว่านั่นคือความสุขที่แท้จริง เพราะพอมาถึงวันหนึ่งที่คุณต้องการความรัก คุณก็จะไม่เหลือใครที่จะอยากมาอยู่ร่วมกับคุณอีกต่อไ ปเพราะคุณตัดสินใจที่จะเลือกหาความสุขแบบนั้นมาตั้งแ ต่แรก" "ชีวิตคนเราสามารถเลือกหาความสุขได้แต่จะหาความสุขที ่แท้จริงได้รึเปล่าแค่นั้นเอง")
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ณ หมู่บ้านแห่งหนึ่ง มีหมู่บ้านที่มีชื่อว่า "1พรตลอดชีวิต"
เป็นหมู่บ้านที่ทุกคนในหมู่บ้านจะได้รับพรจากพระเจ้า คนละ"1ข้อ" ซึ่งสามารถจะขออะไรก็ได้!
ชายคนหนึ่งขอ "ข้าขอให้พืชพรรณในไร่ข้าเจริญงอกงามมาเลี้ยงครอบครั วข้าได้ตลอดชีวิต!"
หญิงนางหนึ่งขอ "ขอให้ครอบครัวของฉันสุขภาพดีไม่เจอโรคภัยไข้เจ็บตลอ ดชีวิต!"
และอีกสารพัดคำขอที่ทุกคนในหมู่บ้านจะขอพร และสิ่งที่ขอนั้นจะอยู่ติดตัวผู้ที่ขอ"ไปตลอดชีวิต"
แต่ในหมู่บ้านแห่งนี้ มีชายหนุ่มคนหนึ่งที่เป็นคนเจ้าชู้มาก เค้ามีความสุขกับการทำตัวให้ดูมีเสน่และคอยออกนอกบ้า นไปหว่านเสน่ให้กับสาวๆในหมู่บ้าน
วันหนึ่งพอถึงคิวที่เจ้าหนุ่มพราวเสน่คนนี้มีสิทธิ์ท ี่จะได้ขอพรของตนเอง
เค้าจึงบอกกับพระเจ้าว่า....
"ข้าขอให้ในยามราตรีมีสาวงามมาร่วมหลับนอนกับข้าวันล ะ1คน! โดยแต่ละคืนจะต้องเปลี่ยนคนไม่ซ้ำหน้ากัน! ไปตลอดชีวิตข้า!!!"
พระเจ้าได้ยินพรที่ขอถึงกับสะอึก จึงถามไปว่า "เจ้าแน่ใจกับการตัดสินใจของเจ้านะ?"
ชายหนุ่มบอก "แน่นอนที่สุด! จะมีชายใดบนโลกไม่ต้องการร่วมหลับนอนกับสาวงามไม่ซ้ำ หน้า ทุกคนบนโลกต้องอิจฉาข้า!!!"
พระเจ้าได้ยินดังนั้นจึง "ประทานพรตลอดชีวิตนี้" ให้แก่ชายหนุ่มพราวเสน่ไป
และในคืนแรกพรก็แสดงผล! จุ่ๆก็มีหญิงงามเดินมาที่หน้าบ้านชายหนุ่มพร้อมกล่าว ว่า...
"สวัสดีค่ะ ข้าเป็นหญิงงามที่พระเจ้าส่งมา ของวันที่1 ข้ามาร่วมหลับนอนกับท่านค่ะ"
ชายหนุ่มไม่รอช้ารีบคว้าหญิงงามคนนั้นมาร่วมหลับนอนจ นสมอารมณ์หมายและเธอคนนั้นก็จากไปในตอนเช้าของวันต่อ มา
ชายหนุ่มมีความสุขและพึงพอใจกับพรอันนี้มากเหลือเกิน ในแต่ละคืนเค้าจะใจจดใจจ่อเฝ้ารอหญิงสาวที่พระเจ้าส่ งมาให้ในแต่ละคืนอย่างหมกหมุ่นเพื่อร่วมหลับนอนกับหญ ิงงามไม่ซ้ำหน้า
แต่แล้วในคืนหนึ่ง ชายหนุ่มพราวเสน่ต้องถึงกับตาค้าง พูดไม่ออก ได้แต่จ้องมองเธอคนนั้นอยู่บนเตียง เมื่อพระเจ้าส่งหญิงงามคนหนึ่งมา และเธอคนนั้น"ตรงตามความชอบทุกอย่างของหนุ่มพราวเสน่ " ไม่ว่าจะการพูดการจา รอบยิ้ม และรูปร่างหน้าตา
ชายหนุ่มร่วมหลับนอนกับเธอคนนั้นจะสนองอารมณ์หมาย
ชายหนุ่มบอกกับเธอคนนั้นว่า "ได้โปรดแต่งงานกับข้าเถิด ข้ารักเจ้าเหลือเกิน"
แต่...สาวงามคนนั้นบอกว่า "มิได้หรอกท่าน ข้าถูกส่งมาจากพระเจ้า และข้าสามารถอยู่กับท่านได้เพียงแค่คืนนี้เท่านั้น หลังจากวันพรุ่งนี้ไปเราจะไม่มีวันได้เจอกันอีก เพราะท่านต้องเจอกับหญิงงามคนต่อๆไปไม่ซ้ำหน้าทุกคืน "
ชายหนุ่มกล่าว "อ่า....เอ่อ....นั่นสินะข้าลืมไป....ว่าข้ายังต้องร ่วมมีความสุขกับหญิงงามอีกตั้งหลายคนตลอดชีวิตข้า ข้าจะมาแต่งงานได้อย่างไร ฮ่าฮ่าฮ่า"
วันรุ่งขึ้นหญิงงามผู้นั้นจากไป แต่ชายหนุ่มกลับรู้สึกเศร้าสร้อยอย่างบอกไม่ถูกและหา สาเหตุไม่ได้ว่า"เหตุใดหนอ ทั้งๆที่ข้ามีหญิงสาวให้รออีกตั้งมากมายแต่ลึกๆภายใน จิตใจข้ารู้สึกเดียวดายเหลือเกิน"
คืนแล้วคืนเล่า ในทุกๆคืนก็ยังคงมีหญิงงามไม่ซ้ำหน้าที่พระเจ้าส่งมา ให้ในแต่ละคืน อย่างไม่ขาดสาย
ชายหนุ่มพราวเสน่คนนั้นพบรักกับหญิงสาวของพระเจ้าอีก หลายต่อหลายคน แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้เนื่องจาก"เธอคนั้นสามารถมาร ่วมอยู่ด้วยได้แค่1คืน และก็จะไม่ได้เจอกันอีกตลอดกาล"
จนกระทั่งผ่านไป ผ่านไป หลายปีเข้า...."จนกระทั่งชายหนุ่มพราวเสน่คนั้น ตอนนี้กับกลายเป็นชายแก่ชราภาพ"
เค้าไม่สามารถร่วมหลับนอนกับใครได้อีกแล้ว....เค้าไม ่ได้รู้สึกตื่นเต้นกับการเจอหญิงงามไม่ซ้ำหน้าอีกต่อ ไปแล้ว........
แต่หญิงงามยังคงมาหาในแต่ละคืนไม่ซ้ำหน้าเช่นเดิม... ..
ชายชรากล่าว "ได้โปรดเถิด ข้าไม่ต้องการร่วมหลับนอนกับพวกเจ้าแล้ว โปรดอยู่ช่วยดูแลข้าซักพักจะได้ไหม?"
หญิงงามของคืนนั้นกล่าว "มิได้หลอก เพราะพรของท่านคือในแต่ละคืนให้มีหญิงงามมาร่วมหลับน อนกับท่าน ข้าไม่สามารถทำอะไรอย่างอื่นได้นอกจากร่วมหลับนอนกับ ท่าน"
คืนแล้วคืนเล่าที่ชายชราบอกกับหญิงสาวในแต่ละคืนทุกค น ว่า"โปรดอยู่กับข้าเถิด ข้าเหงาเหลือเกิน ดูแลให้ความสบายแก่ข้าหน่อย อยู่เป็นเพื่อนข้าที" แต่ก็ไม่มีหญิงงามคนใดจะทำเช่นนั้นให้ได้เลย
ตอนนี้ชายชราเข้าใจแล้วว่าอะไรคือความเดียวดายลึกๆที ่เคยรู้สึกตอนเจอกับเธอคนนั้นที่เค้าเคยขอแต่งงาน
นั่นคือ "ข้าขาดความอบอุ่นจากคนรักที่แท้จริง"
สิ่งที่ข้าได้รับมาตลอดชีวิตคือ "ความสุขชั่วคราวในแต่ละคืน ที่ไม่ได้มีความอบอุ่นจากคนรักเลย"
ชายชราคิดได้แล้ว....ว่า"ข้าต้องการคนรัก ข้าต้องการคนที่จะมาอยู่เคียงข้าง ข้าต้องการคนที่จะมาดูแลข้ายามแก่เฒ่า ข้าต้องการคนที่จะมาร่วมนอนกอดอย่างอบอุ่นแล้วพร้อยห ลับไปกับข้า!!!"
"ข้าต้องการความอบอุ่นจากคนรัก"
ชายชราคุกเข่าและวิ่งวอนต่อพระเจ้าว่า" ด้วยโปรดเถิด ข้าไม่ต้องการหญิงงามอีกต่อไปแล้ว ข้าต้องการคนรัก! ข้าต้องการความอบอุ่นที่แท้จริง!"
พระเจ้าตรัสกับชายชราว่า "มิได้หลอก เจ้าได้ใช้พรของเจ้าไปเสียแล้ว เจ้าไม่สามารถย้อนเวลาหรือขอพรข้อใหม่ได้อีกแล้ว
เพราะว่าเจ้า "ได้ตัดสินใจเลือกเส้นทางชีวิตของเจ้าไปแล้ว"
และพระเจ้าก็หายไป......
ชายชรานอนอย่างอิดโรยหมดอารัยตายอยากและกำลังจะสิ้นล มไปในห้องอันเย็นชืด...
และจู่ๆก็มีเสียงเปิดประตูที่ดังขึ้นและมีหญิงงามเดิ นเข้ามาพร้อมพูดว่า....
"สวัสดีค่ะ ข้าเป็นหญิงงามที่พระเจ้าส่งมา ของวันที่27,375 ข้ามาร่วมหลับนอนกับท่านค่ะ"
จบ....
(นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า "หนุ่มๆที่คิดว่าการที่ออกไปเที่ยวกลางคืนทุกวัน ๆ และได้สาวกลับบ้านมาด้วย ไม่ได้แปลว่านั่นคือความสุขที่แท้จริง เพราะพอมาถึงวันหนึ่งที่คุณต้องการความรัก คุณก็จะไม่เหลือใครที่จะอยากมาอยู่ร่วมกับคุณอีกต่อไ ปเพราะคุณตัดสินใจที่จะเลือกหาความสุขแบบนั้นมาตั้งแ ต่แรก" "ชีวิตคนเราสามารถเลือกหาความสุขได้แต่จะหาความสุขที ่แท้จริงได้รึเปล่าแค่นั้นเอง")
โพสต์ความคิดเห็น