คือที่เรามาสืบ มาอยู่ในเว็ปนี้เพราะความสงสัย ว่าเงินมันใช่ความสุขจริงหรือ สมมุติว่ามีนักธุรกิจใหญ่ให้คุณเดือนเป็นล้านหน้าที่ คุณแค่ คอยทำตัวสวยๆ ดูแลหน้าตาหุ่นให้ดูดีเสมอ มีเงินใช้เกินวัยและฐานะ แต่คุณได้รับแค่เงินไร้ซึ่งความรัก มีคนรักก็ไม่ได้ ต้องทนอยู่กับคนที่ไม่ได้รักเพื่อเงิน อยากรู้ว่าคุณจะทนมั๊ย แล้วไอ้ความสุขที่ว่า มันใช่ความสุขจริงหรือ ทำไหมต้องอยากได้อยากมี คนลำบากจริงๆก็มีเข้าใจน่ะว่าบางสถาระการณ์มันเเย่จร ิงๆ แต่คนที่ใช้ร่างกายเพื่อความสบาย เพื่อการได้รับการยอมรับจากสังคม มันดีจริงหรือ หากความรักที่คุณต้องการคือความสบายและเงินไร้ซึ่งคว ามรู้สึก มันก็เป็นแค่ความรักที่แห้งแล้ง ทำไหมถึงทำ ทำแล้วมีความสุขจริงหรือ มีทุกอย่าง ยกเว้นความรักที่แท้จริง
-
-
นานาจิตตัง ม่ายยยมีใครผิดใครถูก ใครทำแล้วมีความสุขก็ทำไป ใครทำแล้วไม่มีความสุขก็เลิกทำไป ไม่จำเป็นที่ทุกคนต้องคิดต้องทำเหมือนน้อง และน้องก็ไม่จำเป็นต้องคิดต้องทำเหมือนใคร-
โลกที่ไร้สึกความรัก ความอบอุ่น มีแต่แข่งขัน คนรวยแข่งขันการมีรายได้ ผู้หญิงแขางกันอวดสาวมี และลูก อวดเสื้อผ้า อวดรถ อวดบ้าน แล้ว ความงดงามของโลกยังมีอยู่หรือค่ะ โลกนี้น่ะ ต่อให้ประเทศไทยจะแย่กว่านี้ จะจนกว่านี้ จะรบกับต่างชาติ จะขาดแคลนอาหาร ตราบใดที่ทุกคนยังมีความรัก ความอ่อนโยน ต่อให้โลกเป็นขยะก็ยังสวยงามเสมอ แต่ถ้าโลกประกอบไปด้วยทองคำ แต่จริงใจคนต่ำ ทำทุกทางเพื่อเงิน โลกยังน่าอยู่ อยู่อีกหรือค่ะ แค่อยากรู้
-
-
กระทู้ดีครับ
ขอตอบในฐานะที่คบกับน้องคนหนึ่งนะครับ
หลายๆเดือนก่อน เริ่มจากน้องเค้าอ่านกระทู้ที่ผมเคยตั้งแล้วเข้าใจผิ ดคิดว่าผมคือยูสนึงทีเคยพบในเว็บหนึ่งจึงทักทายมา
ได้คุยกันและเมื่อได้พบกัน พบว่าน้องเค้าอายุเพียงแค่19มีปัญหาครอบครัวแตกแยกซึ ่งต้องการหาคนมาคอยปลอบและอยากหนีออกจากปัญหาไม่อยาก รับรู้ใดๆโดยอยากแยกไปอยู่ตามลำพัง
ช่วงดังกล่าวไม่ได้มีการตกลงอะไรกันเลยและเมื่อทราบป ัญหาและถูกใจในตัวน้องก็จะไปรับที่บ้านแล้วพาตระเวนห าเช่าคอนโดทุกเย็นหลังเลิกงาน ระหว่างการหาก็มีโอกาสทานมื้อเย็นร่วมกันคุยกันโดยก่ อนจากก็จะมอบเงินค่าขนมให้ทุกครั้งเป็นแบบนี้เกือบทุ กวัน
ดำเนินกันไปเป็นเดือนๆ จนเรารู้สึกว่ามันเป็นชีวิตประจำวันเวลาที่ไม่พบกันก ็รู้สึกเหมือนขาดอะไรไปอย่างหนึ่ง
จนในที่สุดก็ได้เช่าคอนโด
เพื่อให้น้องเค้าอิสระจึงกำหนดกับน้องเค้าว่าจะพบกัน เฉพาะวันจ. พ. ศ. และอาจนอนค้างหรือมาอยู่ในวันสุดสัปดาห์โดยขึ้นกับน้ องเค้าว่าอยากให้มาพบหรือไม่หรืออยากให้ค้างหรือไม่
สิ่งที่เราทำกิจกรรมร่วมกันทุกครั้งที่พบคือน้องเค้า จะหาร้านอาหารตั้งแต่street food ร้านอาหารญี่ปุ่นไม่มีชื่อจนชื่อดังและไปจนถึงร้านอา หารระดับมิชลิน แล้วพาผมไปลองชิม ถ้าเป็นสถานที่เที่ยวน้องเค้ามักพาไปที่ตลาดจตุจักร ตลาดนัดต่างๆทั่วๆไป หรือ ตลาดนัดรถไฟทั้งสองแห่ง
ส่วนที่น้องเค้ามอบให้คือ ความสนิทสนม อ้อนเอาใจทุกอย่างและน้องเค้าให้ความอิสระในการคบสาว ๆแก่ผมครับ
ถึงวันนี้จะเป็นเรื่องเงินหรือไม่ ผมไม่แน่ใจแต่ถ้าเปรียบกับการดูแลน้องคนอื่นๆที่ผ่าน ๆมา ผมจ่ายเงินมากมายโดยไม่เคยได้รับการเอาใจแบบนี้มาก่อ นครับ
ถามผมว่ารู้สึกรักหรือไม่ คงไม่ใช่แต่เอ็นดูและรู้สึกผูกพันมากกว่า
ถามผมว่ามีความสุขมั๊ย มีครับโดยน้องเค้าเองก็น่าจะมีความสุขเช่นกันคือน้อง จะหัวเราะ ยิ้มแย้ม ร่าเริงตลอดเวลาที่พบกัน ที่สำคัญ น้องเค้ามักกระซิบประโยคซ้ำๆก่อนผมจะจากมาว่า
ขอบคุณมากๆค่ะ วันนี้มีความสุข จุ๊บๆ(จุ๊บๆนี่เสียงหอมแก้ผมนะครับ 555)
ไม่ว่าจะยุคไหน สถานการณ์ไหน ผมว่านะ มันมีสิ่งที่จะmatchกันหรือเข้ากันได้ครับโดยเฉพาะมิ ตรภาพ เพียงขอแค่เราไม่ปิดกั้นใดๆแล้วเปิดโอกาสค่อยๆค้นหาอ ย่างรัดกุม
หวังว่าน้องจขกท.จะพบพี่ที่ดีๆและตรงใจนะครับ
จากใจ...
โพสต์ความคิดเห็น
-
หนูไม่คิดจะหาอยู่ ที่เข้ามาเพราะความอยากรู้ สำหรับหนู เงินไม่ได้มีค่าขนาดนั้น ของที่ได้จากการแย้งคนรักคนอื่นหรือทำร้ายคนอื่น หนูไม่เรียกว่าของมีค่า คนเราเรียนมา มีวิชาความรู้ ควรใช้ให้เกิดประโยชน์ แล้วจะเรียนมาทำไหม ไม่ได้รักสบายขนาดนั้น ถึงจะต้องเดินทางแดดร้อนๆ ไปวัดหน้างาน ไปคุมคนงานก่อสร้าง ต้องปีนที่สูง หนูว่่่านั้นแหละความสุขแท้จริง เป็นสถาปนิกธรรมดาๆ ไม่ต้องมีชื่อเสียงมาก หมู่บ้านที่หนูเกิดมันกันดาบมาก เลยอยากใช้วิชาความรู้ ทำให้คนที่มีงบน้อยๆ สามารถมีบ้านที่ใกล้เคียงกับที่ต้องการมากที่สุด เพราะบางคนกว่าจะได้บ้านใช้เงินเก็บของตัวเองทั้งชีว ิต และบางคนเป็นหนี้ทั้งชีวิตเพราะอยากมีบ้าน การออกแบบ ถ้าคุณเป็นคนที่หวังโกยเงินมากกว่ารอยยิ้มและความสุข ครั้งหนึ่งหนูได้มีโอกาสทำงานโครงเพราะงานวิศวะบางอย างหนูก็ทำได้ ได้เงินเดือนห้าหมื่น แต่กลับไม่เจอความสุขเลยมันปลอมไปหมด ทั้งสังคมในที่ทำงาน ทั้งเรื่องนินทาแบบผู้หญิง ชื่อเสื้อผ้าที่หนูไม่รู้จัก ทั้งเครื่อฃสำอางที่ใช้ไม่เป็น จนสาวออฟฟิตบางคนเลือกที่จะเป็นเมียน้อยเพราะต้องการ ความสบายมากกว่า ใช้ความสามารถตนเอง มันเป็นเรื่องที่น่าเศร้าใจ ถึงหนูจะไม่เคยมีแฟน ไม่เคยชอบไครแต่หนูว่าหนูเข้าใจความหมายมันไม่น้อยกว ่าไคร วงการก่อสร้างเป็นวงการโครตมั่ว เมียพี่ เมียน้อง เมียเพื่อน เพื่อนเมีย คนรู้จักของหนู เขาเป็นเสมียน ท้องอ่อนไปอยู่สามียังนอกใจไปนอนกับเพื่อนสนิทตัวเอง ได้ มันเป็นเรื่องที่น่าเศร้ามากนะ หนูจึงตั้งใจไว้ว่าชาตินี้จะไม่มีแฟน ไม่รักไคร ไม่แสวงหา ไม่คิด อยู่กับงานที่เรารัก อยู่กับศิลปะ อยู่กับงานไม้ อยู่กับ ที่ดินกว้างๆ พยายามทำงานเยอะๆ เอาสามาธิไปอยู่กับงานให้หมด รักงานให้มากๆ แต่พอมาเจอเว็ปนี้ มันชุดความสงสัย ขึ้นมา คนที่เรียนเก่งมีความสามารถแค่อ้าขาแค่นั้นหรือ เสียดายอนาคตความสามารถ บางคนบอกกับหนูว่าเงินเดือนน้อยไม่พอกินจึงทำ แต่ไม่มีบริษัทไหนในโลกอยากจ้างคนโง่แพงๆ แทนที่จะเอาเวลาไปพัฒนาความสามารถ กับไม่ทำ ยอมทำทุกอยางเพื่อเงินโดยไม่สนความรู้สึกของคนที่ถูก แย้ง ส่วนผู้ชายก็แค่แพ้ที่อ่อนแอทางอารมณ์ ไม่เอาไหน ใจแตก แค่นั้น
-
-
แนวคิดในการหาความสุขของแต่ละคนก็ขึ้นกับสภาวะของแต่ ละคนครับเป็นปัจเจก
ไม่มีใครถูกหรือผิดแต่ผลที่ได้รับแต่ละคนก็ต้องยินดี รับมัน
การที่เราเป็นแบบของเราและใจอยากเป็น มันก็ดีครับน่าจะมีความสุข
แต่การที่เราบอกว่าแบบของเราดี แบบของคนอื่นไม่ดีหรือไม่เหมาะ ตรงนั้นผมคิดว่า เป็นสิ่งที่ไม่ควร และ เราเองก็ไม่จำเป็นต้องไปกังวลแทน
การใช้คำก็เช่นกัน ควรระมัดระวังนะครับ
ส่วนทำไมคนทั่วไปถึงบูชาเงิน ถ้าอธิบายคงยาว อยากรู้ ลองศึกษาระบบCapitalismกับระบอบการปกครองดูนะครับ
อย่ามองไปไกลเลยครับแค่เน้นใจเราแค่นี้ก็น่าจะพอ
ขอให้มีความสุขใจนะครับ
โพสต์ความคิดเห็น
-
เหมือน จะเอาชีวิตตัวเองมาเป็นบรรทัดฐานเลยนะคะ
อย่าดูถูกการใช้ชีวิตของคนอื่นเลยค่ะ ^ ^
แต่ละคน แต่ละชีวิต การดำเนินชีวิตมันแตกต่างกันค่ะ
ยังไงก็ขอให้คุณพบความสุข ในทางของคุณนะคะ ^ ^
โพสต์ความคิดเห็น
-
ขอคิดด้วยคนคับ. น้องคงไม่เคยจนนะคับ. น้องหรือใครก้อแล้วแต่ถ้ามีทางหาเงินได้ไม่ต้องมากแต ่พอใช้พออยุ่แบบสบายไม่มีใครคิดอยากทำแบบนี้สักคนหลอ กคับ. ถ้าเคยจนจนไม่มีทางออกจะรุ้คับ. ว่าเงินสำคันมากแค่ไหน. ผมเคยหมดตัวแบบว่าตำกว่า0เมื่อปี่40ผมรุ้ว่าเงินนั้น สำคันกว่าแย่างอื่นนปน่แน่คับ. แต่ถ้าน้องน้องมีทางออกคงไม่มีใครอยากทำคับโพสต์ความคิดเห็น
-
ผิดค่ะไม่ใช่เลย หนูหาเงินเรียนเองตั้งแต่14 รับจ้างเป็นกรรมกรทุกปิดเทอม ตอนเปิดเทอมต้องตื่นตี4ขึ้นรถตี5 กลับบ้านมาถึงบ้านทุ้มกว่าอ่านหนังสือทำการบ้านถึง3ท ุ้ม รับเขียนตั้งแต่เด็ก สมัยนั้นAutocadใช้ไม่เป็นเลย แต่ด้วยความอยากได้เงิน ครูให้ยืมโน๊ตบุต ไม่ที่ว่าไม่เคยลำบากอะ กินข้าววันละ40บาทเองค่ะ บางวันมีเงินแค่25ต้องเก็บไว้เป็นค่ารถ ก็แทบไม่ได้กินข้าว แต่ก็มีความสุขมากนะคะ พอจบมาทำงาน มีบ้านตั้ง18มีรถ ถึงจะไม่ใช่ราคาแพงมากแต่ก็ภูมิใจ ทุกวันนี้ลึกๆในใจเวลามองถนน ยังได้กลิ่นความคิดถึง คิดถึงบรรยาการ คิดถึงวันที่ต้องหอบโมเดลใหญ่เทอะทะ ขึ้นรถเมย์ คิดถึงวันที่เลื่อยไม้ แบกปูน คิดถึงไข่ต้มที่กินมาจนเรียนจบ มันเป็นความถูมิใจที่ประกอบไปด้วยความอ่อนโยน หนูน่ะโดยทั้งเพื่อนต่างสถาบันและสถาบันเดียวกันทำร้ ายร่างกาย โดนทั้งดูถูก แต่ไม่รู้สึกอะไรเลย ทุกวันนี้อยากขอบคุณตัวเองที่ไม่คอยสนใจคำพูดไร อยากทำก็ทำเลย -
แต่พอเรามีเงินมีตำแหน่ง มันก็กลับไปทำแบบเดิมไม่ได้อีก วันนั้น น่าจะเก็บภาพในความทรงจำไว้เยอะๆ หากได้รู้ว่านี้จะไม่มีโอกาสได้ทำอีก ภาพทุกอย่างในหัวมีแต่ความรู้สึกภูมิใจและคิดถึง วันที่ไม่มีจะกินกลับมีความสุขมากกว่า วันที่มีร้านอาหาร และโรงงานเป็นของตัวเอง นี้แหละ (เส้นทางก่อสร้างที่รัก) รับออกแบบ เขียนแบบ ก่อสร้าง โดยทีมงานมืออาชีพ 555 -
ถ้าน้องภูมิใจในสิ่งที่น้องทำสำเร็จ ก็ยินดีด้วย แต่ใช่ว่าทุกคนต้องทำสำเร็จทุกคน ไม่อย่างนั้นจะมีคำว่างานถนัด ความสามารถเฉพาะตัว โดยเฉพาะอย่างยิ่งโอกาสที่ได้รับ ม่ายยยช่ายยยว่า ทุกคนมีโอกาสเท่ากัน จงปล่อยวางแล้วออกจากสังคมนี้ไป แล้วกลับไปทำงานที่ตัวเองภาคภูมิใจเถอะ
-
-
หนูน่ะโดยทั้งเพื่อนต่างสถาบันและสถาบันเดียวกันทำร้ ายร่างกาย โดนทั้งดูถูก แต่ไม่รู้สึกอะไรเลย
//ตอนนี้เหมือนน้องกำลังดูถูก เพื่อนมนุษย์ด้วยกันเองนะคะ ^ ^โพสต์ความคิดเห็น
-
ที่น้องพูดมานั้นคือน้องในอดีต อดีตกับตอนนี้ไม่เหมือนกันครับต่างกันมาก ในอดีตการแข่งขันไม่สูงเหมือนในปัจจุบัน ต่าใช้จ่ายก็ถุกกว่ามากมายจนเทียมกันไม่ได้ครับ พี่อายุห้าสิบกว่าแล้ว และพี่ก็มีพี่น้องหลายคน สมัยก่อนค่าเล่าเรียนก็ไม่แพงปีละ สองถึงสามร้อยบาท ค่าเรียนพิเศษก็ไม่ต้องเสีย ซึ่งปัจจุบันถ้ายิ่งไม่ได้เรียนพิเศษแล้วน้องแทบจะสู ้เขาไม่ได้เลย คนที่เขาไม่มีเงินที่จะเสียแม้นแต่ค่าเล่าเรียนซึ่งป ัจจุบันค่าใช้จ่ายสูงมาก ทั้งค่าเช่าหอ ค่ากิน ค่าหนังสือ ค่ารถ ค่าไฟ ค่าน้ำ ยิ่งบางคนเจอสภาวะคุณพ่อคุณแม่ป่วยอีก ในตอนนั้นเขาเหมือนอยู่ในนรกเลยครับ น้องผ่านจุดนั้นมาได้เพราะน้องโชคดีที่ไม่ได้เกิดในย ุคนี้ครับ ถ้าน้องเกิดในยุคนี้แล้วน้องมีสภาพเหมือนเมื่อก่อน แล้วน้องจะเข้าใจโพสต์ความคิดเห็น
-
น้องคับ. ถ้าทุกคนเกิดมาเก่งและโชคดีแบบน้องก้อคงดีจะดีนะ. ผมเข้ามาในนี้ก้อไม่ใช่จะแย่อย่างที่น้องคิดนะคับผมว ่าผมก้อช่วยน้องในนี้ที่ลำบากให้เดินต่อได้ถ้าไม่บำบ ากก้อคงไม่มีใครคิดจะเดินทางนี้หลอกคับบางครั้งก้ออย ่าใช้ตัวเองเปนบรรทัดฐานในการที่จะตำนิหรือดูแคลนน้อ งน้องที่เขาไม่มีทางออกเลย. ยังมีอีกมากมายที่ไม่มีทางออกนะคับโพสต์ความคิดเห็น
-
โลกนี้ยังมีอีกหลายสิ่งหลายอย่างที่น้องยังต้องเรียน รู้อีกมากกกกจ่ะโพสต์ความคิดเห็น
-
ขอโทษนะครับ น้อง จขกท น้องบอกว่า น้องจะอายุครบ 20 เดือนพฤษภาคมนี้ ใช่หรือเปล่า ถ้าใช่ ก็ขอแสดงความยินดีด้วย ที่น้องทำงานหาเงิน มีรายได้ มีบ้าน มีรถของตัวเอง
น้องไม่ชอบสังคมที่น้องเข้ามาอยู่ใน กทม ก็ไม่แปลกอะไร เพราะจากการอ่านที่น้องเขียน น้องชอบเข้าไปวุ่นวาย (รับรู้) กับเรื่องคนอื่น ใส่ใจกับเรื่องของคนอื่น แต่กลับเป็นสิ่งที่น้องเห็น แล้วไม่ชอบใจ ไม่พอใจ
คนเราทุกคน มีความคิด ไม่เหมือนกัน มีศักยภาพไม่เหมือนกัน มีความต้องการอยากได้แตกต่างกัน มีความต้องการในชีวิตที่ไม่ซ้ำกัน ถ้าน้องเป็นคนที่รักสันโดษ รักที่จะทำงานในส่วนของตัวเอง ไม่ก้าวก่ายใคร ไม่สนใจสิ่งรอบข้าง พอใจในสิ่งที่น้องหา น้องได้มาด้วยกำลัง ด้วยสมองของน้องเอง น้องก็คงมีความสุข แล้วก็คงไม่เข้ามาเขียนอะไรมากมายขนาดนี้
ลองถามตัวเองก่อนไหม ว่าลึกๆแล้ว น้องอยากได้อะไร ต้องการอะไร อยากเป็นอะไร อยากก้าวไปทางไหน ไปถึงไหน แล้วน้องก้จะตอบโจทย์ได้ว่า น้องจะแยกตัวเองออกไปได้อย่างไร
แต่สิ่งหนึ่งที่น้องไม่ควรทำ น้องไม่ควรไปก้าวก่ายทางเลือกของคนอื่นที่เขาเลือกเด ิน มันอาจจะผิดในสายตาของน้อง อาจจะผิดในสายตาของสังคม วัฒนธรรม จริยธรรม หรือคุณธรรม แต่นั่น เป็นเรื่องของเขา เขาเลือกเดินทางนั้นเอง เขาต้องเป็นคนแก้ไขปัญหาเอง น้องไม่ได้มีหน้าที่ที่จะเข้าไปเกี่ยวข้องกับการตัดส ินใจของเขา แค่หลีกเลี่ยงไม่ให้การตัดสินใจของเขากระทบกับน้องก็ เพียงพอไหม ไม่ได้จำเป็นต้องพูด ต้องว่าใคร
อย่างที่มีคนตอบกระทู้น้องท่านหนึ่งพูดไว้ ความจำเป็นของแต่ละคนไม่เหมือนกัน และขีดความสามารถของแต่ละคนก็ไม่เหมือนกัน และก็ไม่เท่ากัน อย่าเอาตัวเองเป้นบรรทัดฐานไปวัดคนอื่น อย่าเอาตัวเองเป็นจุดศูนย์กลางที่คนอื่น จะต้องเห็นตามไปด้วย น้องบอกว่าตัวเองเก่ง มีความสามารถ มีศักยภาพ หวังว่าอธิบายแค่นี้ น้องคงเข้าใจนะครับ
ขอให้โชคดีกับชีวิตข้างหน้า อายุ 20 ยังมีเวลาได้เห็นโลกไปอีกนานโพสต์ความคิดเห็น
-
คิดดูนะคับ. น้องอายุ14ทำงานเกับตังเรียน. ตอนนี้ยังไม่20. แต่บอกว่า18มีรถมีบ้านแล้ว. ค่อยค่อยคิดนะคับ. น้องจบแล้วหรอน้องบอกทำงานวิศวะได้เดือนห้าหมื่นน้อง ทำตอนอายุเท่าไรเอย. หลานผมจบวิศวะก่อสร้งปตรีอายุ22สตาดไม่ถึงสามหมื่นน้ องหาเงินง่ายจนไม่น่าเชื่อนะหาได้เรัวมากเหมือ่นที่น ้องดูแคลนน้องน้องที่เขาลำบากจริงจริง. สรุปไม่ต่อละเหนื่อย. คนเราถ้าจะมีมันต้องมีที่มาที่ไปสมเหตุสมผลนะคับ14ถึ ง20อายุน้องโพสต์ความคิดเห็น
-
แนะนำค่ะช่างเชื่อมผู้หญิงที่นี้ น่ารักมากเลยค่ะสวยๆทั้งนั้น แถมมีเงินเยอะด้วย ทำงานครบกี่ปีไม่รู้จำไม่ได้ สามารถผ่อนบ้านราคาโครตถูก นอกจากนั้นมีเงินเก็บให้ด้วยครบ2ปีเราเก็บได้เท่าไรบ ริษัทออกให้อีกครึ่ง และที่สำคัญถ้าอยากเรียน คนญี่ปุ่นชอบส่งเสริมพนักงานให้มีความรู้ทักษะวิชาชี พและภาษา ได้ดูงานต่างประเทศไม่เสียเงินด้วย ลองดูค่ะ คนญี่ปุ่นชอบคนตั้งใจทำงานทำโอทีเยอะๆ แต่ถ้าทำงานพลาดถูกหักเงิน
-
ติดตามมา2 วัน
น้องค่ะ น้องดูถูกเพื่อนร่วมโลก ทั้งเพศหญิงและเพศชาย
ดูเหมือนน้องชอบยุ่งเรื่องของคนอื่น...(แบบนี้ ใช้ชีวิตไปก็ไม่มีความสุขนะคะ ถึงน้องจะมีเงินเยอะก็ตาม )
เฟสตัวออกจาก กลุ่มที่น้องไม่ชอบดีกว่านะคะ ด้วยปรารถนาดี จากใจจริงๆ
อีกอย่าง บางที ความรักมันเกิดขึ้นได้หลายรูปแบบนะคะ ในนี้ ก็มีหลายรูปแบบซึ่ง ที่น้องบอกว่า ไปแย่งสามีคนอื่น หรือผช มี น้อย มันก็มี คนที่ไม่มีปฟน ไม่มีครอบครัว แล้วเกิดความรักขึ้นมันก็มี
ความรัก มันเกิดขึ้นได้ ทุกรูปแบบ ทั้งในเนต และ ข้างนอก
ในเนต แต่งงานกันเยอะแยะค่ะ
ถ้าน้องเปิดใจ ยอมรับโลกได้ และไม่ก้าวก่ายชีวิตคนอื่นได้นะ น้องจะมีความสุขมาก เลยทีเดียว
เพราะน้องมีทุกอย่างแล้ว (แต่พี่คิดว่าน้องขาดคนที่รักนะคะ ^ ^)
โพสต์ความคิดเห็น
-
mcs : บริษัท เอ็ม.ซี.เอส.สตีล จำกัด (มหาชน) บริษัทนี้ดีมากค่ะ เงินเดือนขึ้นอยู่กับความขยัน แค่ช่างทาสีสามหมื่นขึ้น ช่างเขียนแบบจะทำงานตามเป้าหมาย ที่เราตั้งไว้ทำเยอะได้เยอะ อยากเรียนเขาก็ส่งเสริม ช่างเชื่อผู้หญิงสวยน่ารัก วุฒิการศึกษาไม่สำคัญเท่าความตั้งใจ และขอย่ำไว้นิดๆนะคะไม่มีไครในโลกนี้อยากจ้างคนโง่แพ งๆ ในที่นี้ในที่นี้ช่างเชื่อมเงินเดือนเยอะสุดเพราะโอท ีไม่จำกัด บางคนได้เกือบแสน ช่างเขียนแบบสามหมื่นอัพ ถ้าขยันห้าหมื่นเป็นเรื่องปกติที่ไครก็รู้ สมัครดูค่ะ
โพสต์ความคิดเห็น
-
มาค่ะ ถามตรงๆเรย จะตอบให้...
ก่อนอื่นต้องขอชื่นชม ความเก่ง
ในเรื่องการทำงาน...
ส่วนเรื่อง sex จะตอบให้ค่ะ
ไม่ว่าจะรักกัน ค่อยๆคบกัน
รึตัดตอนมาขาย ก็จบด้วย sex อยู่ดี
ถ้าน้องมีแฟน น้องก็ต้องโดน สิ่งที่น้อง
เรียกว่า "ขยะแขยง" อยู่ดี เพราะความรัก
มันควบคู่ไปกับ sex
ถามว่าคนมาหาดูแล ขยะแขยงไหม
ไม่ค่ะ เราเลือกได้นี่คะ จะรับงานใคร
จะให้ใครดูแล สามารถเลือกคนที่
เป็นสเปคได้เหมือนกัน...
ส่วนตัวนี่ มีรสนิยม ไม่ชอบมีแฟน
ที่น้องบอกว่า"แบให้เสียบ" ฟรีๆ
พี่นิยม "มีพี่ดูแล" ที่เลี้ยงดูส่งเสีย
เรียกว่า sexของพี่ มีราคา ไม่ให้ใครฟรีค่ะ
แร้วถ้าน้องไปมีแฟน น้องแน่ใจเหรอคะว่า
คนที่น้องคบ จะโสด ไร้พันธะ มีน้องคนเดียว
ไม่นอกใจ เท่าที่อ่านดู น้องแค่แอนตี้
โลก สังคม และสิ่งที่น้องไม่เคยทำ
คนที่เค้า เข้ามาที่นี่ บางคน้ดือดร้อน
ต้องดูแลครอบครัว บางคนต้องเลี้ยงลูก
มีภาระใช้จ่าย มีหนี้ทั้งที่ไม่ได้ฟุ่มเฟือยอะไร
แค่โอกาสคนเรา ไม่เท่ากัน
สำหรับพี่เงินสำคัญค่ะ..ถึงแม้จะในทางบาป
แต่พี่นำเงินไปเลี้ยงครอบครัว เงินเหลือ
ช่วยหมาแมวจรจัด ช่วยคนจรจัด บริจาค
ทำบุญ และอื่นๆเพื่อประโยชน์แก่สาธารณะ
"มาจากเงินดูแล" นี่ล่ะค่ะ
จุดประสงค์ คนเราแตกต่างกันค่ะ...
แต่ที่แน่ๆ สิ่งที่ทำ ก็คืองาน อย่างนึง
ไม่ได้ไประรานครอบครัวใคร
ไม่ได้ทำเค้าแตกแยก เราทำแค่หน้าที่ของเรา
อาจมีบ้าง ที่เผลอผูกพันธ์ให้ใจ..
แต่ทุกคนต้องหักห้ามใจ เพราะจุดจบคือเจ็บ
แต่การมีแฟนธรรมดา ก็ใช่ว่าจะราบรื่น
อบอุ่น แบบที่น้องคิดเสมอไปนะคะ
ต่างคนต่างมุมมอง พี่ชื่นชมเรื่องการงาน
ว่าน้อง เก่ง ขยัน แต่น้องไม่ควรดูถูกคนอื่นนะคะ
โพสต์ความคิดเห็น
โพสต์ความคิดเห็น