มาจะกล่าวบทไป...ถึงพี่ดูแล
ที่ผ่านมาเคยมีแต่ พี่ดูแล ที่แสนดี
ดูแลกันมาเป็นปีๆ เรื่องเงินไม่เคยขาด

คุยกันคบกันแบบให้ความสัมพันธ์ที่ดี
ถึงเวลา ต้องล่ำรากัน ก็บอกกล่าว
พร้อมให้เงินล่วงหน้า เก็บไว้ใช้อีก
แถมคอยถามไถ่ เป็นห่วงถึงแม้จะลดสถานะ
แร้วก็ตาม...

แต่น่าแปลกใจ?

พี่ดูแลสมัยนี้ พกมาแต่ ความฝัน ความเพ้อเจ้อ
ลมปาก ความสตอ ทั้งที่อายุสูงวัยมากแร้ว

เหมือนเด็กน้อยอมมือ กลัวน้องไม่รัก
ต้องพูดจายกไร่สตอมาทั้งสวน...
ว่าพี่จะรักน้อง จะมีน้องคนเดียว
จะดูแลอย่างงั้น อย่างงี้ พูดจาเพ้อเจ้อ
สุดท้ายเท... น่าขันสิ้นดี

คุณลุงค่ะ เด็กเวปนี้ เค้ารู้ทางหมดแร้ว
คุณลุงจะพร่ำเพ้อ อย่างไร ไม่มีใครเชื่อหรอกค่ะ

เค้าดูกันที่..."เงิน และ การกระทำ"
ตราบใดที่คุณลุงมีเงิน คุณลุงไม่ต้อง
พูดจาเพ้อเจ้อสร้างฝัน ละพังมันทันที
จนให้เด็กกล่าวหาว่า สร้างสวน🍓 หรอกค่ะ

วงการนี้ เงินดี มีตังค์ก็มา เงินหมดก็ไป
​​​​​​ดีมา เมตตามา เอื้ออาทรมา จริงใจมา
ใครจะไม่รักพี่ค่ะ...

แต่กับคนที่ไม่สามารถดูแลได้
แล้วมาพูดจาเพ้อเจ้อ ว่าจะดูแลอย่างดีบลาๆ
มันน่าตลกนะคะ เหมือนมองคุณแสดงละคร
บทเจ้าชาย ทั้งที่จริงๆแร้วเป็นตัวตลก

งานดูแล พี่ๆไม่ต้องพูดพร่ำเพ้อสร้างฝันมาก
หรอกจ้ะ.. แค่จ่ายเงินมา และแสดงให้น้องเห็น
ก็พอว่าพี่สามารถดูแลน้องได้

คนจริงไม่พูดเยอะ...
"คนพูดเยอะมัก ไม่จริง"

😊😊😊😊😊