ใครก็ได้ที่ช่วยฉันได้ ฉันอยากเรียนให้จบ

ทำไมเดือนนี้ให้น้อยจังเลย ไม่พอใช้แน่ๆ ฉันมีกระเป๋าที่เล็งไว้ด้วย

ฉันเหงา ฉันมีข้าวของเต็มห้อง แต่ไม่มีใครเลย

ช้อปปิ้งคนเดียว กินข้าวคนเดียว คนเดียวเสมอ

ฉันกำลังเสียบางอย่างเพื่อแลกกับบางสิ่งหรือเปล่านะ

บางครั้ง ฉันทำแค่เพียงเพราะหน้าที่ หน้าที่ของฉันต่อเขา

ฉันไม่แน่ใจว่านี่ใช่สิ่งที่ฉันต้องการมั้ย

แต่ฉันมั่นใจ ว่านี่ไม่ใช่ความสุขแน่ๆ

ถ้าเวลาจะเร็วขึ้นบ้างคงจะดี รีบๆจบสักที

ถึงวันนั้น ฉันหวังว่า ฉันจะแข็งแรงพอ ที่จะมีชีวิตเหมือนคนอื่น ชีวิตที่ปกติ


ก็ฉันเองที่เดินมาทางนี้ ฉันจะอดทนและยอมรับสิ่งต่างๆที่กัดกินใจฉัน