ส่วนมากคนที่มาโพส ก็เพราะว่าความเดือดร้อน (มั้ง)
เขาก็คงอยากจะให้นัดเลย เพราะรีบใช้เงิน ประมาณนี้ค่ะ
คุยเล่นมีหลายแบบ สำหรับส่วนตัว คิดว่าการคุยเล่นก็คงประมาณว่า คุยเรื่อยเปื่อย แต่ไม่นัด

บางคนเวลาส่วนใหญ่เค้าอยู่ ตจว. โอกาสจะเข้ามากรุงเทพมันไม่ง่ายนะครับ ไหนจะค่าที่พักอีก(ผมต้องค้างคืนอย่างน้อยหนึ่งคืน ผมก็คงไม่เลือกที่พักที่มันเพียงพอต่อการนอนชั่วคราว แค่สองสามชม.หรอก) แล้วมันต้องทำการบ้านพอสมควร ยิ่งมันไม่ใช่ที่ๆเราคุ้นเคย มันก็ต้องใช้เวลาเตรียมตัว เอาจริง ถึงผมจะบอกใครหลายคน ว่าผมอยู่แถว*** ก็ไม่ได้แปลว่าที่นั่นเป็นที่คุ้นเคย แค่ผมมีโอกาสไปบ่อยมากกว่าที่อื่นในกทม.
แล้วต้องคิดหนักอีก ถ้าไม่ได้นัดเจอ ตามที่ๆมันเปิดเผย บางคนจะให้ไปหาที่ห้อง บอกไม่ออกนอกพื้นที่ เกิดไปแล้วมีชายฉกรรจ์รออยู่ ทำไง ชีวิตผมมันไม่ค่อยมีค่าหรอก แต่ผมก็ทำใจไม่ได้ถ้าจะต้องเจ็บต้องตายเพราะเรื่องแบ บนี้

สำหรับผม ผมไม่ได้คิดจะคุยเล่นกับใคร แต่ผมก็อยากเจอคนที่ถูกใจจริงๆ ถ้าไม่ถูกใจผมอาจจะยังไม่นัดเดี๋ยวนั้น แต่ผมก็ตามอยู่เรื่อยๆ ถ้าช่วงเวลา + กำลังทรัพย์ พร้อม ผมก็พร้อมจะขอนัดเค้า ถ้าผมขอนัด คือผมค่อนข้างมั่นใจแล้วว่าอยากเจอแน่ๆ แต่ผมไม่เคยหรือมีความคิดที่จะแกล้งให้ใครไปรอเก้อแน ่นอน ผมไม่ใช่คนดีเด่อะไร แต่ผมก็มีสัจจะของผม ผมถึงอยากจะนัดเจอตามสถานที่ก่อน ดีไม่ดี เค้าอาจจะรับสภาพหน้าตาอุบาดผมไม่ได้ อาจจะอยากหนีกลับ ไม่อยากจะไปกับผมต่อก็ได้

อยากจะให้คนที่ผมทักไปหา เข้าใจผมนะครับ

คุยเรื่อยเปื่อยกับใช้เวลาเลือกมันมีเส้นบางๆขวางไว้ ซึ่งน้องเขาไม่รู้หรอกว่าอีกฝ่ายเป็นแบบไหน อยู่ที่ประสบการณ์แต่ละคนที่เจอมาแล้วเอามาตัดสินคนท ี่เข้ามาคุยด้วย

อย่างผมเคยคุยกับน้องพร้อมกันหลายคน และตั้งใจจะเลือกดีลที่คิดว่าคุ้มค่าที่สุด ไม่ว่าจะเป็นรูปลักษณ์ภายนอกของน้อง เงื่อนไขกติกาข้อตกลงของน้อง ระยะเวลาการเดินทาง สถานที่ทำกิจกรรม ระยะทางการเดินทาง ช่วงเวลาที่สะดวกของทั้งเราและน้อง การต่อรอง ซึ่งของแบบนี้ต้องใช้เวลาในการพูดคุย แต่ในมุมน้องบางคนเขาไม่คิดแบบนั้น ในมุมของเขามองว่าการที่เราถามนั่นถามนี่ต่อรองเยอะๆ มันดูเหมือนมาหลอกคุยเล่นๆ ซึ่งมันก็มาสาเหตุมาจากประสบการณ์ส่วนตัวของน้องเขาต ามที่บอกไปข้างต้น

ส่วนตัวผมก็เสียเวลาไปเยอะเหมือนกัน ถ้าเทียบอัตราแล้วผมให้ 1ใน20 เผลอๆจะมากกว่าด้วยซ้ำ กว่าจะได้น้องสักคนที่เจรจาต่อรองกันลงตัว