รออ่านอยู่นะ เหมือนยังไม่จบ ^^

ต่อค่ะ.....คุยกันสักพัก เขาก็บอกรายละเอียดว่าจะห้เงินเดือนเราวันที่เท่าไหร ่ เพราะต้องให้บ้านใหญ่วันที่เท่าไหร่ ถ้าวันไหนตรงกับวันที่เขาอยู่บ้านเมียพี่เขา อย่าเพิ่งทักไป รอวัน จ-ศ ก่อน แต่ถ้าพี่ลืม บอกพี่ได้นะ ไม่ต้องกลัวพี่โกรธ (คือดีจนไม่รู้จะอธิบายยังไง) พอเดือนมีนาคม เขามีอบรมซึ่งตรงวัน ส-อ เรานัดกันจะไปพักที่พัทยาหลังจากเขาอบรมเสร็จ จองห้องเรียบร้อย เราคบกันได้เดือนกว่า วันนั้นเราเลยบอกเขาว่า พี่ไปเจอพ่อ-แม่หนูไหม เราให้เกีบรติและบริสุทธิ์ใจ เพราะเราไม่มีใครจริงๆ เขาก็มาไหว้พ่อ -แม่ เราเจอลูกคนเล็ก และเราไปเที่ยวพัทยาด้วยกันครั้งนึง แวะเทีายวสวนนงนุช นั่งช้างชมสวน เราโครตมีความสุข ถึงแม้รู้ว่าสิ่งที่ทำนั้นมันผิดมาก ที่แย่งสามีคนอื่นมา หลังจากนั้นก็คุยกันเรื่อยมา ถึงกลางเดือนมีนาคม ก็โอนเงินเข้าบัญชีโดยที่ไม่ต้องขอ หลังจากนั้น ทุกอย่างก็เริ่มเปลี่ยนไป เมื่อก่อน ถ้ากำลังจะถึงบ้านเมียเขา เขาจะไลน์บอกทุกครั้งว่าใกล้จะเข้าบ้านแล้ว เราก็รับทราบ ว่าจะไม่ไลน์หากันช่วงที่เขาอยู่บ้านเมียเขา (เป็นข้อตกลงระหว่างกัน) กลับถึงคอนโดก็ไลน์บอกเรา ว่าพี่ถึงแล้ว ลืมบอก พี่เขาทำงานเป็นหัวหน้าที่มีลูกน้องเยอะ มีหน้าที่การงาน มีหน้าตาพอสมควรเพราะริษัทมีคอนโดสำหรับพนักงาน เขาเลยไม่กล้าพาเราไปค้างคอนโด เพราะกลัวลูกน้องเห็น แล้วเอาไปฟ้องเมีย มาช่วงหลังเขาเริ่มเปลี่ยน อย่างที่บอก ไม่ไลน์หา เราเลยส่งรูปภาพไป เขาไลน์บอกกลับมาว่า เดี๋ยวกลับไปคุยกัน เราก็รอจนนาน......มาก จนเราทนไม่ไหว เลยไลน์ไปถามอีกว่าเป็นอะไร บอกหนูตรงๆได้เลย สุดท้าย เขาเลยบอกว่า พี่ขอโทษ พี่ไม่รู้ว่าที่พี่ทำอยู่นี้ พี่มีความสุขจริงหรือเปล่า เวลาที่พี่เจอเรา พี่ก็กลัวว่าลูกน้องพี่จะมาเห็น แล้วเอาไปบอกเมีย เมียพี่เห็นใบแจ้งยอดที่พี่ซื้อโทรศัพท์และของใช้ที่ ห้างให้เรา อีกอย่าง พี่รู้สึกผิดกับลูกเมียพี่ เราก็เลยไลน์กลับไปว่า ให้มาคุยกันต่อหน้าได้ไหม ไลน์ไปบ่อย จนรู้ว่าเขาบล็อคเบอร์ บล็อคไลน์ทุกอย่าง ส่งจดหมายไปที่ทำงาน เพื่ออยากเจอเขาอีกสักครั้ง แต่ไม่มีอะไรตอบกลับมาเลย สืบจนรู้เบอร์เมียเขา ใจอยากจะโทรไปหา แต่ก็ยังทำใจไม่ได้ จนผ่านมาปีนึงแล้ว ก็ยังไม่ลืมเขาสักที นอนร้องไห้ทุกวันเลยค่ะ

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ คุณ Jazz Cool

เข้าใจเลยค่ะความรู้สึก เราก้อเคยโดนมาเหมือนกัน
ดูแลอยู่ดีๆ สุดท้าย ไม่ไลน์ ไม่โทร ไม่มีคำอธิบาย
มันเจ็บจิงๆ คือตอนนั้นเงินไม่สำคัญ ใจเราให้เค้าไปแล้ว สู้ๆค่ะ ทุกวันนี้ปลงค่ะ ความจิงใจ และความรัก
หาไม่ได้จาก ผช ในเว็ปนี้ค่ะ เป็นช่วงเวลาสั้นๆ สุดท้ายก้อจากกันไปค่ะ

จขกท พลาดเองที่ไปหลงรักเขา

ก็รู้ฯอยู้ว่า การดูแลมีเวลาของมัน ไม่ระยะสั้น ก็ระยะยาว แต่สุดท้ายก็ต้องจบแน่

บ้างคนบอกลากันแบบดี บางคนบอกลาแบบไม่ดี แล้วแต่คน

สุดท้ายเก็บความทรงจำดีฯไว้ เดินหน้าต่อไป สักวันก็จะเจอ "คนของเรา"

^^

ทราบค่ะว่าการดูแลมันมีสั้นยาว แต่ไม่คิดว่าจะสั้นขนาดนี้ อีกอย่างคือ แค่อายคนแถวบ้าน ที่พาเขาเข้าบ้าน สงสารพ่อ-แม่ ทุกวันนี้เขาก็ถาม เราก็แกล้งโกหกว่าเขาไปทำงาน ตปท. ขอบคุณนะคะ khun sala123 ที่ให้กำลังใจ ขอให้เจอคนดีๆเช่นกันนะคะ

นี่ก็คือเหตุผลที่เราไม่อยากยุ่งกับคนมีครอบครัว ยังไงเขาก็เลือกครอบครัว