เราอายุ21ปี คนดูแล 36 ปีค่ะ มีลูกสาวอายุ11ขวบ1คน แต่หย่าร้างกับเมีย ดมัยเขาแต่งงานมีครอบครัวใหม่ พี่เขาเป็นคนกทม เราอยู่ไกลกันมาก เราอยู่เหนือค่ะ พี่เขามาหาเรา มาค้างด้วยบ้าง เที่ยว ทำกิจกรรมปกติเหมือนคนเป็นแฟนกัน พี่เขาส่งเราเรียนตั้งแต่เราอายุ19ค่ะ 1เดือนพี่เขามีเวลามาหาแค่2-3ครั้ง มาค้างบ้าง มาแป๊ปเดียวบ้าง เขาเทคแคร์เราดีมาก ทำตัวน่ารักมาก จากนั้นมันเริ่มผูกพันธ์ขึ้นเรื่อยๆ เราชอบพี่เขา(55555555มันบ้าบอมากไม่รู้ว่าเกิดขึ้นไ ด้ยังไง+กับเราไม่มีแฟนด้วยมั๊งคะ) ครบรอบ1ปีที่เขาดูแลเรา พี่เขาขับรถจาก กทม พาเราไปที่บ้าน พ่อแม่เขาต้อนรับดีมากค่ะ เหมือนลูกสะใภ้คนนึง ลูกสาวเขาน่ารักมาก เข้ากับเราได้ ดีมากๆเลยค่ะ ลงตัวทุกอย่าง ได้มีเวลาไปเที่ยวเหมือน3คนพ่อแม่ลูก พอปีที่2มันแย่ลง พี่เขาไม่ค่อยมาหา ไม่มีเวลาให้ แต่แม่เขาโทรมาคุยกับเราตลอดค่ะ
เดือนธันวาปีที่แล้ว วันเคาท์ดาน์ พี่เขาพาเด็กผู้หญิงมานอนที่บ้าน แม่เขาเป็นคนโทรมาบอกเราเองเลยค่ะ ได้แต่ขอให้เรากลับ กทม (แต่ความรู้สึกตอนนั้นเราจะกลับไปเพื่ออะไรt t ) มันตันไปหมด ความรู้สึกเคว้ง ไม่เป็นอันเรียน ทำอะไรไม่ได้เลย ฟูมฟายอยู่6เดือนกว่าๆ ได้แค่ปล่อยเขาไป จากนั้นมันเริ่มมีปัญหาตอน2เดือนที่ผ่านมา เด็กผู้หญิงคนนั้นแอดไลน์มาหาเรา ว่ามาว่าเรา เพราะพี่คนดูแลเก่าไม่ติดต่อเด็กคนนี้ไป ถ้าพี่คนดูแลเก่าเราหายไป เด็กผู้หญิงนี่ก็จะแอดมาว่าตลอดๆ จนถึงตอนนี้ (บล๊อคแล้วบล๊อคอีก แอดมาเรื่อยๆ) เราอยากให้เด็กผู้หญิงคนนี้ออกไปจากชีวิตเราซักที เราเหนื่อย เราท้อมาก เวลาที่เขามาถาม เหมือนเราถูกตบหน้า หน้ามันชาไปหมด อยากเอาความรู้สึกแย่ๆพวกนี้ออกไปซักที