ไม่ได้จะบ่นเรื่องพี่ทำตัวแย่ ๆ นะคะ

ตอนนี้พี่ที่ดูแลหนูเค้าป่วยอยู่ที่โรงพยาบาลค่ะ อาการร้ายแรงและอาจจะไม่ได้เจอกันอีก

พี่ดูแลหนูมา 1 ปี เป็นระยะเวลาที่ทำให้เรารู้จักและผูกพันกันมาก พี่ไม่เคยบอกเลยค่ะว่าพี่ป่วย จนหนูสังเกตถึงบอก หลายครั้งที่พี่ไม่ยอมบอกว่าพี่อาการไม่ดี แต่ดันทุรังมาหาหนูจนอาการแย่ลง
พี่อยู่แถวดอนเมืองส่วนหนูอยู่เรียนแถวเกษตรแต่ต้องม าส่งหนูแถวนวมินทร์ที่ห่างกันค่อนข้างไกล
จนครั้งสุดท้ายที่เราเจอกันก่อนพี่เข้าโรงพยาบาล พี่ก็ยังไม่ยอมบอกว่าพี่ไม่ไหวตอนที่เจอ แต่กลับมาบอกในไลน์ทีหลัง เพราะกลัวหนูเป็นห่วง

จริง ๆ ตอนที่รู้ว่าพี่ป่วยเค้าก็บอกให้ทำใจไว้แต่เนิ่น ๆ แล้ว แต่พอมาถึงวันที่ใกล้จบมันก็ทำใจไม่ได้
ความรู้สึกหนูตอนนี้คือเหมือนคนอกหักเลยค่ะ ทั้งรู้สึกผิดที่ทำให้พี่อาการทรุด ทั้งเศร้าทั้งเป็นห่วง ติดต่อก็ไม่ได้ คิดถึงเรื่องพี่แล้วน้ำตาจะไหลตลอดเลย


ใครพอจะมีคำแนะนำหรือให้คำปรึกษาได้บ้างมั้ยคะ ขอบคุณค่ะ

ปล.พี่หนูไม่ได้ป่วยโรคเกี่ยวกับเพศสัมพันธ์นะคะ เผื่อใครเป็นห่วงหนูเรื่องนี้