ยังคิดชื่อ กระทู้ไม่ออก ขอเล่าเรื่องก่อนละกัน

ในขณะที่ กำลังพิมพ์ เวลา 2:29pm.

เรื่องก้มีอยู่ว่า เคยสมัครสมาชิกเวป แล้วโพสหาคนมาคบมาดูแลไป1โพสค่ะ ปรากฏว่า ก้ได้รู้จักกับพี่คนนึงค่ะ โดยพี่เค้าเป็น1ในหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ที่ทักเข้ามา... ...

พี่เค้าทักPMมาค่ะ และมีข้อความระบุมา ไม่มากแต่ก้ไม่น้อย เราเปิดมาเจอข้อความของพี่เค้าในช่วงเวลาที่เรากำลัง รีบและเดือดร้อนมากๆ พอเห็นข้อความนั้นก้รับรู้ได้ถึงความคิดความต้องการข องพี่เค้าโดยสังเขปค่ะ บอกอายุ ส่วนสูง น้ำหนัก บุคลิกคร่าวๆด้วย ให้เราพอจินตนาการออก อ่านแล้วรู้สึกเหมือนเจอคนรู้จัก รู้สึกสบายใจ มองที่ข้อมูลprofileอืมม...ข้อมูลเบื้องต้นตรงตามที่ เราตั้งเอาไว้เป๊ะ!! เลยตัดสินใจทักไปตอนนั้นว่า "พี่หลับรึยังคะ" สรุปพี่เค้ามาตอบอีกทีตอนเช้าค่ะ เพราะตอนที่ทักไปก้ดึกแล้ว😪😪😴😴

เรื่องราวเริ่มต้นขึ้นในเช้าวันต่อมาค่ะ >>> พี่เค้าตอบPMมา เราเลยให้ไอดีไลน์ไป แล้วพี่เค้าก้ทักไลน์มา เราคุยกันบลาๆๆ สำหรับตัวเราเอง เป็นการเริ่มต้นที่ดีมากค่ะ เรียบง่าย ชิล สบายๆ ไม่อึดอัด ไม่มีการขอรูปที่ทำให้เราลำบากใจ มีแต่เราที่ให้เค้าเอง ให้มากเกินไปด้วยซ้ำ555555555555

คุยกับพี่เค้า เราเปนตัวของตัวเองมากๆค่ะ ปล่อยหมดเลย พอตกเยนถ้าจำไม่ผิดพี่เค้าโทรมาหาค่ะ คุยกัน ได้ยินเสียงกัน แย่งกันพูด แต่ส่วนมากเราจะพูดแทรกพี่เค้าอ่ะ เสียมารยาทบ่อย บ้าจริง😶😶😶

เรามีความรู้สึกว่า อยากคุยด้วย สบายใจ สนุก และอยากเปิดเผยตัวตนกับพี่เค้าให้มากที่สุดค่ะ อยากให้ทั้งเค้าและเรา สบายใจ เราไม่ได้ปิดบังอะไรพี่เค้าเลยค่ะ บอกทั้งที่มาที่ไปทั้งที่พี่เค้าถามและเราอยากบอก บอกที่พัก ที่ทำงาน รายละเอียดปลีกย่อย

เราคุยกันเรื่อยๆค่ะ ทั้งวันไม่กำหนดเวลาที่แน่นอน เรารอพี่เค้าทักมา พอพี่ทักมา เราก้คุยด้วย แฮปปี้นะ เริ่มหลงละ เริ่มเพ้อฝันเล็กๆ คิดถึงแล้วก้อมยิ้งตาม คิดถึงเรื่องที่คุยกันจะอมยิ้มอยู่คนเดียวตลอด

แล้วพี่เค้าก้ว่างค่ะ เรานัดทานข้าวกันที่ห้างค่ะ เจอกันหน้าห้องน้ำ เอ้ยย!! หน้าธนาคารค่ะ แล้วก้หาไรกิน คุยกันนู่นนี่นั่น พอจบจากนั้น พี่เค้าก้มาส่งที่หน้าอพาร์ทเม้นต์ค่ะ แยกกัน เย็นนั้นเราก้คึยกันต่อตามปกติ สำหรับเรา เดทแรกผ่านพ้นไปได้ด้วยดีค่ะ เราแฮปปี้ สบายใจ และใจเต้นค่ะ ...

คุยกันมาเรื่อยๆค่ะ >>>>> ผ่านไปอีก 3-4วัน พี่ว่างพอดี เลยนัดทานข้าว เย้!!! ดีใจ จะได้เจอ เราเป็นคนที่ ถ้ามีแฟนจะติดแฟนค่ะ คิดถึงอยู่ตลอดเวลา แต่ไม่ค่อยเป็นฝ่ายทักหาก่อน โทรหาก่อน หรือเล้าหลืออะไรมาก อยากให้เค้ามีช่องว่างมีพื้นที่ของเค้า อยากให้เค้าสบายใจ คิดแค่ว่า....ถ้าเค้าคิดถึงเราเค้าจะติดต่อมาเอง ตอนนี้เราเริ่มติดพี่เค้าแล้วค่ะ ติดขึ้นเรื่อยๆ คือคิดถึง อยากคุยด้วย ทำอะไรอยู่ มองโทสับบ่อยขึ้น อาการประมาณนี้


แล้วก้ถึงเวลานัดค่ะ ^^ พี่มาแล้ว ไปทานข้าวกันค่ะ แล้วก้ขับวนหาขนมกิน แปบนึง พี่รู้ใจเราหลายอย่างนะ เทคแคร์ ความเป็นธรรมชาติของตัวเค้าเองมันดีอยู่แล้ว ไม่มากไป ไม่น้อยไป เราก้เริ่มละลายพฤติกรรมมากขึ้น เริ่มบ้าบ๊องติ๊งต๊องหนักขึ้น ตัวตนเริ่มเปิดเผย


แล้วพี่ก้มาส่งที่ห้องค่ะ แวะเข้ามาที่ห้องแปบนึง เราบีบๆนวดๆให้แปบนึง แล้วก้ค่อยๆขยับไปเป็นอย่างอื่น แต่ทุกอย่างจบลงที่การผ่อนคลาย มีความความสุขด้วยกันนิดหน่อยค่ะ ใช่ค่ะ.....เรายังไม่มีอะไรกัน ยังไม่ถึงขั้นนั้นค่ะ พี่บอกว่าพี่ยังไม่พร้อม แต่เราโอเคค่ะ แล้วพี่ก้กลับบ้าน


จริงๆแล้วเราเข้าใจว่า วันนี้จะต้องเปนวันที่เรามีอะไรกันค่ะ ด้วยบทสนทนาต่างๆก่อนที่พี่จะมาหา แต่สุดท้าย ไม่มีค่ะ

เราปล่อยให้พี่กลับบ้านโดยดีค่ะ ไม่ถามไม่ก่ออะไร พยายามเข้าใจเค้า เพราะเราก้คุยอะไรกันมาค่อนข้างเยอะ เรารู้ถึงปห.ของพี่เค้าว่าคืออะไร รู้จุดประสงค์ว่าต้องการอะไร รู้ว่าพี่เค้าอยากให้เป็นไปในทิศทางไหน แต่.....


.....แต่เหตุการณ์ที่พึ่งจบลงอ่ะ มันทำให้เราหยุดถามตัวเองไม่ได้เลยว่า หรือเราไม่ดีพอ หรือพี่เค้าจะไม่ชอบเรา พี่เค้าไม่ชอบเรา... ใช่!! หรือว่าพี่ไม่ได้ชอบเรา ก้เกิดความสงสัยค่ะ หมุนตลบไปมา เอาไง ถามดีมั้ย


เราไม่ได้เซ็ง หรือ หงุดหงิดนะคะ เพราะเราไม่ได้ขี้เงี่ยนขนาดนั้น เราอยู่ของเรามาได้ตลอด แต่เหตุการณ์นั้น มันเป็นความรู้สึกเสียใจค่ะ เหมือนชอบผู้ชายคนนึงมาก แล้วจีบผู้ชาย แต่ผู้ชายดันนิ่งแบบ เราดูไม่ออกเลยว่าสรุปเค้าคิดอะไร


เย็นวันนั้น ดึกแล้วพี่ยังไม่ทักมา เราเลยทักไปก่อนค่ะ แล้วพี่ก้พิมมาว่า "จะถามอะไร ก้ถามนะ" เราก้เลยถามค่ะ ถามตรงๆว่าพี่ไม่ชอบเราหรอทำไมพี่ถึงไม่.......

แต่พี่ไม่ได้ตอบว่า ชอบหรือไม่ชอบ พี่ตอบว่า ไม่ได้คิดว่าจะมาปี้ปิ๊ดปี้ มันยังเร็วไป ค่อยๆเปนค่อยๆไป ไม่อยากเอาแต่ปี้ปิ้ดปี้ เดวพลาดเหมือนคนก่อน ยังไม่พร้อม เลยตั้งใจไม่เอาถุงยางมา

เย็นก้คุยกันไม่เหมือนทุกวันค่ะ คือฟีลเราไม่เหมือนทุกๆวัน แต่เราพยายามทำให้เป็นปกติ เพราะเรากลัวที่สุดคือ กลัวพี่อึดอัด กลัวพี่ไม่เหมือนเดิม กลัวจะทำให้พี่คุยด้วยน้อยลง กลัวพี่จะค่อยๆถอยแล้วหายไป

ตอนนี้ลำบากมั้ย ยังลำบากอยู่มากค่ะ แต่ยอมที่จะไม่คุยกับใคร เพราะเราอยากพิสูจน์ให้คนนี้เห็นก่นว่า เราเปิดกับเค้าเต็มที่นะ เราจะทำดีที่สุดนะ เราอยากให้คุณสบายใจนะ...

มันยังไม่ใช่ความรักหรือหลงหรอกค่ะ ในชีวิตเราเจอผู้ชาย มาหลายรูปแบบแล้ว เรารู้ว่าอะไรเป็นอะไร อยากมีใครซักคนมั้ย อยากค่ะ... และเราก้รู้ว่า ถ้าการที่เราต้องเปนคนที่มาทีหลัง เราจะต้องทำตัวยังไง สำหรับพี่คนนี้ เราอยากทำเต็มที่ค่ะ เราคิดว่าพี่เค้ามีเคมีบางอย่างที่เรามี แต่เรายังไม่รุ้ว่า เมื่อมีเคมีบางอย่างที่เหมือนกันแล้ว เรา!!จะมีเคมีที่พี่เค้ากำลังต้องการเอาไปเติมเต็มรึ ป่าว เรายังไม่รู้ว่า เราจะใช่คนที่เติมส่วนที่ขาดไปของเค้าได้รึป่าว หรือจะมีคนที่พร้อมมากกว่าเรารึป่าว...


และวันนี้....พี่เค้ายังไม่ทักมา เราก้เลยทักไปก่อน แซวๆหยอดๆหงอยๆนิดๆ พักใหญ่ พี่เค้าก้ตอบมาแล้วก้คุยกันนิดหน่อย ก่อนที่พี่จะบอกว่า พี่ง่วง เราเลยปล่อยให้พี่มีเวลาของเค้าค่ะ ไม่กวน....

ปกติ เราจะเข้ามาในเวปบ้าง เพื่อเข้ามาดูว่า พี่เค้ายังเข้ามาอยู่รึป่าว ก้เห็นเรื่อยๆค่ะ ว่ายังเข้ามา ทุกวัน แต่ไม่รู้ย่อยแค่ไหน ก้คิดว่ามันคือสิทของเค้าค่ะ เค้าอาจจะเปนเหมือนเราคือ...แค่เข้ามาดู เข้ามาเช็คทั่วๆไป ไม่ได้เข้ามาเพื่อหาใครอีก


แต่วันนี้ ใจหวิวค่ะ ในขณะที่เราเข้ามา เราก้เห็นว่า พี่กำลังออนอยู่ ทั้งที่เราเข้าใจว่าตอนนี้พี่กำลังงีบ วันนี้พี่ทักช้า คุยน้อยค่ะ บวกกับสถานการณ์ตึงๆเมื่อคืน และมาเจอสิ่งนี้ ใจก้เลยแป้ว

......หรือว่าเวลาของเรามันจะเริ่มนับถอยหลังละ ความสัมพันธ์ที่เหมือนจะไปได้ดี ทำไมมันสั้นจัง ไม่อยากให้มันจบลงค่ะ อยากไปต่อ ยอมลำบากเพื่อพิสูจน์ตัวเอง อยากมีเค้าแบบนี้นานๆๆ และมีโอกาสได้ทำหน้าที่ให้ดีที่สุด หน้าที่ กำลังใจ หน้าที่รอยยิ้ม หน้าที่เสียงหัวเรา หน้าที่ความสบายใจ หน้าที่เพื่อนกินข้าว เพื่อนดูหนัง เพื่อนคุย หรือแม่แต่หน้าที่นั้น โดยที่เค้าเองก้ยังทำหน้าที่หัวหน้าครอบครัวของเค้าด ้วยความปกติ และลูกๆเค้ายังมีความสุขได้เหมือนเดิม เราก้อยู่สุขๆในโลกของเรา ดูเค้าสุข นานๆจนกว่าวันนึงจะมาถึง วันที่เราต้องยอมรับการตัดสินใจของเค้า


เราคิดมาถึงช็อตนี้แล้วค่ะ คิดมาไกลละ แต่นี่เป็นความจริง เป็นสิ่งที่หัวใจมันคิดค่ะ อยากมีเค้า แต่รู้และเข้าใจว่าห้ามคิดที่จะครอบครอง ซึ่งเรารู้ดีว่าเราทำได้ เราอยู่แค่นี้ได้

แต่ไม่รู้ว่า เรื่องราวทุกๆอย่างจะดำเนินไปได้ขนาดไหน สุดท้ายถึงจะเปนไปในทิศทางที่เราไม่แฮปปี้ แต่ก้เตือนตัวเองไว้แล้วว่า ต้องยอมรับให้ได้นะ ต้องให้เกียรติเค้านะ


วันนี้ ขอพอแค่นี้ค่ะ ยาวมากแล้ว ไม่รู้จะมีใครอ่านจบบ้างรึป่าว แต่สบายใจขึ้นเยอะ ที่ได้ระบายออกมา

>>>สิ่งที่อยากขอร้องสำหรับคนที่เข้ามาอ่านนะคะ อยากให้ใช้คำพูดที่สุภาพหากจะคอมเม้นต์ ถ้าอยากด่าแรงๆ รบกวนทักไปด่าในPMนะคะ ไม่โกรธค่ะ <<<

นาน กว่าจะพิมจบ เพราะเว้นช่วงไปทำธุระด้วย สุดท้ายนี้จะตั้งชื่อหัวข้อว่าอะไรดี ไม่อยากให้พี่เค้ามาอ่านเจอ กลัวเค้าจะไม่พอใจหรืออาจจะกลัวเราแล้วเงียบไปเลย😥😥😥 😥

ปล.ยูสนี้ใช้เพื่อโพสแชร์ประสบการณ์และเอาเรื่องราวม าเล่าสู่กันฟังเท่านั้นค่ะเท่านั้นค่ะ