อยู่ด้วยกันมานานจนมันเกินคำว่าพี่ดูแลไปแล้วค่ะ ผูกพันธ์มากกว่าเรื่องบนเตียง ทำอะไรหลายๆอย่างด้วยกัน นอนกอดทุกคืน จนถึงจุดๆนึง เราทนไม่ได้ที่เค้าต้องไปมีความสัมพันธ์กับคนอื่นเรื ่อยๆ ถึงแม้ว่าเค้าจะบอกว่าแค่สนุก เราคือคนที่เค้าจะดูแลตลอดไป เค้าบอกรักเรา แต่ก็เจ็บจากการกระทำและคำพูดเค้าหลายอย่างค่ะ ไม่ได้กะจะเป็นเจ้าของเค้าหรืออะไรนะคะ แต่เราเจ็บข้างในค่ะ เจ็บมาตลอด ร้องไห้ ตลกดีนะคะไม่น่าไปรักเค้าเลย จนเราต้องถอยออกมา เค้าว่าเราโง่ ยอมรับค่ะว่าโง่ สัญญากับตัวเองว่าต่อให้ลำบากแค่ไหน เราจะยืนด้วยตัวเองให้ได้ พอแล้วค่ะ เล่นกับไฟก็แบบนี้แหละหนา อนิจจังชีวิตค่ะ
ปล. รายละเอียดมันซับซ้อนค่ะ ระบายได้แค่นี้ แต่เจ็บจริงไม่อิงนิยาย