ช่วงนี้เรียกว่าว่างมาก คือพี่ที่สนใจน้อยลง มีพี่บางคนที่ช่วยกันอยู่ แต่เมื่อปลายเดือนก่อน เจอพี่คนนึง เขาคือพ่อพระเลย โอนค่าขนมให้ตั้งแต่ยังไม่เจอ โดยที่การเจอกันก็ครั้งเดียว แถมรับรู้หนี้สินภาระที่เรามีช่วยคิดวางแผน แต่พี่เขาก็ขาดการติดต่อไป เสียใจอย่างบอกไม่ถูกที่ได้รู้จักพี่ดีๆ แต่ก็เหมือนฝันไป

สิ้นเดือนนี้ก็มีภาระที่ต้องใช้ เลยอาจจะเห็นโพสต์บ่อย แต่ก็ด้วยไม่ใช่คนสวย อายุ 30+ แล้ว 😅 เลยไม่ค่อยมีพี่จ้าง แต่ก็มีบ้าง
เดือนนี้พยายามเก็บค่าขนมที่ได้ แต่ก็ต้องใช้กินแต่ละวัน วันนี้ต้องหยุดงานประจำแล้วเพราะเซฟค่าใช้จ่าย ค่าใช้จ่ายที่บ้านทั้งหมดคือหน้าที่เรา

อย่างน้อยเว็บนี้ก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ยังมีจ่ายเจ ้าหนี้บ้าง แค่ไม่เหลือใช้จ่ายประจำวัน เป็นกำลังใจให้น้องหลาย ๆ คนเช่นกัน เพราะนี่เคยดิ่งมากถึงขั้นสุดแล้ว แต่เขายังไม่ต้องการเลยยังต้องหายใจอยู่

หวังว่าเราจะยังได้โพสต์หาพี่ใจดี มิตรภาพดี หรือเจอพี่ใจดีที่ผูกปิ่นโตกันอีก ขอให้ตัวเองมีชีวิตรอดให้พ้นสิ้นปีนี้ก็ลดหนี้ก้อนนึ งไปได้ ขอบคุณที่อ่านการระบายความคิดและความรู้สึกที่มีนะคะ