เลิกหาสะเปะสะปะ แล้วมาสร้างครอบครัวกันดีกว่าค่ะ อยู่ดูแลกันไปจนแก่จนเฒ่า ปรนนิบัติพัดวี ไม่เสี่ยงกามโรค ไม่เปลืองตังค์ด้วย สูญเสียกันมาเท่าไหร่กับคำว่า ชั่วคราว รายเดือน สุดท้ายก็ต้องเลิกกันอยู่ดี เพราะความเบื่อหน้าเดิมๆ
สู้เราเอามาลงทุนกับคนๆเดียวแล้วคุ้มตลอดชาติ ดีกว่าค่ะ


ไม่ต้องเอาเงินไปทิ้งเป็นหมื่นเป็นแสนเพื่อแค่เอาน้ำ ออกหรอกค่ะ ประเดี๋ยวจะเอาน้ำออกให้ทุกวันเลย สังขารของเราไม่ได้เที่ยวกันไปตลอดนะคะ พอแก่หนังเหี่ยว เด็กๆก็หายากแล้ว เพราะมันเหม็นสาปคนแก่ ต่อให้เงินถึง ก็สู้คนหนุ่มกว่าไม่ได้ ดีไม่ดีเด็กมันจะเอาแต่เงินแต่ไม่เอาตัวน่ะสิคะ


เวลาเดินไปทุกวัน อีกเดี๋ยวก็จะมืดละ พรุ่งนี้ก็จะเช้าละ วนไปเป็นวัฏสงสาร เผลอแปปเดียว อายุปาไปเท่าไหร่กันแล้วคะ มีแต่แก่ลง และก็แก่ลง ไม่ได้มีอะไรที่น่าเจริญหูเจริญตาเพิ่มขึ้นสักนิด มีแต่เวลาความตายขยับเข้ามาเรื่อยๆ ใครบุญวาสนาถึงก็ได้ใช้ชีวิตจนหมดอายุขัยตามวาระ บางคนไม่ทันได้ใช้ชีวิตเต็มที่ก็ต้องจากโลกนี้ไปซะแล ้ว ข่าวมีให้เห็นอยู่ทุกวัน คนตายทุกวัน


เราเอาเวลาชีวิตเท่าที่มี มาใช้ชีวิตคู่ด้วยกันดีกว่าค่ะ แล้วจะมีความสุขแบบหาที่ไหนไม่ได้อีกแล้ว เพราะเราอยู่กันด้วยความดี ไม่ใช่ความหลง

เอากลอนนาทีเดียวยามเย็นมาฝากค่ะ ไว้เตือนสติสัมปชัญญะทุกคนในการใช้ชีวิตบนโลกมนุษย์

ภวังค์ในความคิด ชวนให้จิตพิศวง

เคลือบแคลงใจชอบกล หนีไม่พ้นจนปัญญา

มนุษย์สัตว์เจ้าเล่ห์ คดไขว้เขวดั่งคงคา

พูดร้อยลิ้นกะลา วนมารยาไม่มีจริง