ใช้เกณฑ์ในการพูดคุยแล้วก็ตัดสินใจในการช่วย คนพูดในเรื่องจริง ถ้าเราถามคำถามเดิมๆไป ซ้ำๆไป เค้าจะตอบเราเหมือนเดิมทุกๆครั้ง ก็แค่นั้น ส่วนการที่น้องๆหาพี่ยากในเรื่องการเดินทางก็มีส่วน น้องๆอยากได้คนดูแลก็คงต้องลงแรงบ้าง ปล่อยพี่ๆทำงานเพื่อหาเงินมาให้นี่แหละ บางคนเงื่อนไขมากมายแต่เดือดร้อน คงหาไม่ได้หรอก อาเมน

เกณฑ์ง่ายๆ เลยครับ พี่ต้องการเจอน้องที่คุ้มค่าต่อการพบเจอ เป็นที่พอใจกันและกัน ถ้าใครเข้าเกณฑ์นี้ก็ตกลงครับ
ไม่น่ารัก อวบมาก ขี้วีน โลกส่วนตัวสูง ไม่รักษาคำพูดและเวลา แบบนี้ไม่ผ่านครับ

คุยกันสักระยะทำความรู้จักกันคร่าวๆจนเกิดความสบายใจ และเชื่อใจ จนสุดท้ายก็ยินยอมช่วยด้วยความเต็มใจ

ช่วยเหลือโดยไม่หวังผลตอบแทนเหรอ?
อืม.. ก็เคยเลี้ยงดูจนเรียนจบ โดยไม่มีอะไรกัน เดี๋ยวนี้ก็เหลือแต่เข้ามาช่วยเป็นครั้งคราว โดยไม่มีอะไรกัน ที่ถามว่าใช้เกณฑ์อะไรในการพิจารณาช่วยหรือไม่ช่วย??
สำหรับผมนะ
1.พูดคุยแบบจริงใจไม่เฟค น้องเล่าอะไรมาก็ใช้วิจารณญาณพิจารณาแต่ละถ้อยคำที่ค ุย
2.คุยตอบโต้สม่ำเสมอ ไม่ใช่2วันอ่าน 3วันตอบ (แต่น้องๆมักจะเอาตัวเองเป็นหลักว่า เวลาน้องคุยมาพี่ๆต้องตอบทันที ข้อนี้น้องคงลืมไปว่าพี่ๆเป็นคนทำงาน มีการมีงานทำ ไม่ว่างมาตอบทันที น้องก็บล็อคแระ ผมล่ะแปลกใจจริงๆว่าใครเดือดร้อน? ใครช่วยใคร?)//ผ
3.กล้าเจอกันไม่อิดออดบ่ายเบี่ยงหลบเลี่ยง ไม่ใช่พอนัดเจอก็ไม่ยอมเจอ แล้วจะให้ช่วยได้ไง แค่เจอหน้ายังไม่ได้เลย ไม่รู้กลัวอะไร ไม่ได้นัดไปโรงแรมซะหน่อย
4.เจอแล้วก็พิจารณาอีกที ว่าน่าช่วยไหม ข้อนี้แล้วแต่การพูดคุยต่อหน้า ถ้าจับผิดว่าไม่จริงใจก็ไม่ช่วย ถ้าจับผิดไม่ได้ก็ช่วยไป ถ้าโกหกได้เนียนก็ช่วยครั้งเดียว บางคนรับงานแต่เจอกันแล้วผมให้เงินโดยไม่ไปโรงแรมก็ม ี แล้วแต่อารมณ์ในตอนนั้นด้วย 555
....ก็ประมาณนีครับ.... อาจมีอีกแต่ยังนึกไม่ออก ....คงแล้วแต่โชคด้วย อิอิ

อ้อ..5 สตอรี่ที่น้องเล่าด้วย ถ้าน่าเห็นใจก็ช่วย ถ้าไม่น่าสนใจก็ไม่ช่วย