สวัสดีค่ะ ไม่เคยเขียนอะไรแบบนี้เลยและไม่คิดว่าตัวเองจะต้องได ้มาเขียน

ก็แน่ละมันเป็นเรื่องที่จะไประบายกับใครก็คงไม่ได้ นอกจากเว็ปนี้ เอาละคะเริ่มตรงไหนดี คือ ที่จริงก็หาคนดูแลในเวปนี้มาระยะนึงแต่ก็หายากมาก และไม่เคยได้เจอกับใครเลยเพราะส่วนมากก็ดีแต่พูดและค งเพราะเราอยู่ ตจว มันไกล

จนวันนึงได้คุยกับพี่คนนึงซึ้งพี่เขาช่วยเราก่อนด้วย การโอนตังให้ พี่เขาคงดีระดับนึงเลยตัดสินใจอยากคบดู แล้วเราก็นัดเจอกันวันที่16 ที่ผ่านมานี่เอง ตลอดเวลาที่ก่อนเจอกันพี่เขาก็ดีมากดีกว่าที่คิดด้วย ซ้ำ ช่วยเหลือตลอด จนเราเจอกันสำหรับเราพี่เขาโอเคนะ แต่เวลาเจอกันของเราน้อย แต่ไม่น่าเชื่อเวลาสั้นๆมันกลับทำให้เรารู้สึกดีมาก คือพี่เขาก็น่ารักนะแต่อายุเยอะแล้วล่ะแต่นั่นไม่ใช่ ปัญหา พี่เขาคุยดี สุภาพ ตลก จริงๆเราโสดมานานมากกกไม่เคยได้เจอกับผู้ชายมากนักทั ้งที่ยังวัยรุ่นนะ เพราะความจนเลยไม่อยากมีความรักมั้ง บางคนอาจเข้าใจคำนี้นะ พอเตอพี่เค้าเรากลับหวั่นไหวง่ายๆกลับมาก็คิดถึงตลอด เราก็เป็นคนตัวเล็กค่อนข้างอวบๆ

หน้าตาก็คิดว่าพอไปวัดไปวาได้ สงสัยเรายังไม่ใช่รึป่าวเพราะพี่เค้าก็มีเงินและโอเค ไม่ใช่คนขี้ร้ายขี้เหร่อะนะ พี่เค้าคงอยากหาคนสวยๆกว่านี้มั่งถึงอย่างนั้นเราก็เ คารพการตัดสินใจของเค้านะ แต่อยากให้พี่คุยตรงๆบอกตรงๆเพราะถ้าจะไปไม่มีสิทธิ์ ห้ามอยู่แล้ว เพราะพี่เงียบไปเลย

น่าจะบอกอะไรหนูหน่อยร่ำลาก็ยังดีเพราะหนูไม่รู้ว่าค วรรอรึตัดใจดี ที่จริงเราไม่ควรไปรู้สึกดีกับคนดูแลหรือจากในเวปนี้ ใช่ไหมคะ เคยอ่านแต่ของคนอื่นแต่เข้าใจแล้วค่ะว่ามันเจ็บมากๆท ี่เผลอใจไป จริงๆเราไม่ได้อยากหาแค่เงินนะ ถ้าเจอคนโอเคจริงๆก็อยากจะคบจะคุยกันต่อๆไป มันรุ้สึกดีไปแล้วถอนใจลำบาก แค่อยากให้พี่บอกลาหนูสักคำก็ยังดีถ้าจะไป ขอบคุณที่ทำให้รู้สึกดีซึ่งชีวิตของผู้หญิงกำพร้าคนน ี้แทบไม่มีเลย ขอบคุณนะคะ

พึ่งเขียนครั้งแรกแต่มันคือความรู้สึกจริงๆ

ผิดพลาดยังไงขอโทษด้วยนะคะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ🙏🙏🙏

ปล.ถ้าพี่ได้อ่านช่วยกลับมาตอบหนูบ้างนะคะ